2009 01 025046

C W vnl 4*.-n $ I. IXiłTv    W.rwwj 2iQ7

ISBN v?l-*V$M5J2*K1.' C by W r*N 20*0

296    11. Oazy występujące w wodzie

Te hipotetyczne przypadki pozwalają nam zrozumieć podstawowe różnice między wyrażaniem właściwości kwasowo-zasadowych roztworu za pomocą pH i zasadowości. pH może być uważane za współczynnik intensywności, stanowiący miarę stężenia zasady lub kwasu dostępnych natychmiast do reakcji. W przeciwieństwie do pH, zasadowość traktowana jest jako współczynnik pojemności, który stanowi miarę zdolności próbki wody do podtrzymywania reakcji z dodanym do niej kwasem lub zasadą. Należy tutaj zauważyć, żc próbka wody może mieć ujemną wartość zasadowości. Sugeruje to. że nastąpiło już nadmierne zakwaszenie i w wodzie brak znacznych ilości akceptorów protonów, istnieje raczej nadmiar indywiduów protonodonorowych.

Pomiary zasadowości i jej znaczenie dla środowiska

Zasadowość można łatwo określić, miareczkując próbkę wody kwasem. Punkt równoważności miareczkowania węglanów do wodorowęglanów oraz jonów wodorotlenkowych do wody przypada przy pi I ok. 8. Takie miareczkowanie określa wartość zasadowości węglanowej. Jeżeli miareczkowanie jest kontynuowane do pH 4.5. to wodorowęglany ulegają dalszemu protonowaniu do postaci uwodnionego ditlcnku węgla. Wynik miareczkowania odpowiada wartości całkowitej zasadowości. W takich miareczkowaniach wyznacza się w rzeczywistości stężenia wszystkich postaci ulegających protonowaniu do pH określonego punktu końcowego. Metoda ta jest zazwyczaj rozpatrywana jako sposób oceny zasadowości, ale w istocie jest metodą oznaczania zdolności zobojętniania kwasów.

zakres dobrego

R.ys. 11.5. Stan jeziora pod względem kwasowy zasadowych właściwości jego wód

Zastosowanie miareczkowania jako miary zasadowości ma również dodatkowe znaczenie. Zakwaszanie jeziora w jego naturalnym otoczeniu można traktować jako jego przeprowadzone w skali makro miareczkowanie i jeziora są niekiedy określane terminami dobrze /.buforowane (o względnie dużej pojemności buforowej), przejściowe lub kwasowe (rys. 11.5) zależnie od ich położenia na „krzywej miareczkowania". Zasadowość jest wówczas miarą stopnia dobrego buforowania. Gdy jezioro zostanie zaliczone