2009 01 022642

O. W v.nl ,.;<i S. J. Duflj. CkmW imA.*v«Ui Mmm 2i»? ISBN Wum-IHH-J, C by »\ PWN 2W1

16. Zanieczyszczenia wody i chemia oczyszczania ścieków    435

Tabela 16.2. Stężenie niektórych anionów i kationów w śniegu z Antarktyki"

Jony	StężenieAjig L ’)
	minimalne	maksymalne
Chlorki	25	40 100
Azotany<V)	8,6	354
Siarczany(VI)	in.6	4020
Bromki	0.8	49.4
Fosfbrany(V)	1.8	49
Fluorki	0.1	0.2
Jony sodu	15	17050
Jony potasu	3.1	740
Jony magnezu	2,7	1450
Jony wapnia	12,6	1010
Jony amonowe	2.4	46.5

'Zaczerpnięte / pracy: R Udisti, S. Ik-llamłi. G. Piccardi. „Ana-lysis <>f snów from Aniarciica a cniical approach lo ion chrom*-Uijaaiihy mciltódfT. Freirnius ) Analyt Chem.. .W. 28V> |IW|.

ludzkich i aktywności człowieka. Okazuje się. że nawet tam stwierdzono dające się zmierzyć ilości niektórych pierwiastków. W tabeli 16.2 zebrano dane odnoszące się do niektórych anionów i kationów w próbkach śniegu z zatoki Terra Nova w Antarktyce. Wyraźnie widać, że w środowisku przyrodniczym nie ma takiej rzeczy jak czysta woda z chemicznego rygorystycznego punktu widzenia.

Tak jak absolutnie czysta woda nic istnieje, tak również nic ma możliwości całkowitego usunięcia wszystkich potencjalnych substancji zanieczyszczających z ujęcia wodnego lub strumienia ścieków. Podczas gdy „zerowy zrzut" jest celem godnym pochwały, jest w końcu celem nieosiągalnym.

Drugą możliwością jest zdefiniowanie zanieczyszczenia wody jako dowolnego stężenia substancji chemicznej (lub drobnoustrojów) przekraczającego stężenie „naturalne” (również nazywane tłem, linią zerową lub linią odniesienia) — innymi słowy to dodatkowa ilość substancji wynikająca z działalności człowieka. Jeśli porównamy to określenie z naszą pierwszą definicją, to wydaje się ono nieco bardziej realistyczne, jakkolwiek przedstawia również trudności. Wynikają one z faktu znalezienia zadowalającej odpowiedzi na pytanie, co oznacza naturalny poziom? Przede wszystkim często niemożliwe jest rozróżnienie między czynnikiem ludzkim i innymi czynnikami środowiskowymi. Ponadto w innych sytuacjach ten naturalny poziom sam jest dostatecznie wysoki, aby był toksyczny dla ludzi lub też szkodliwy w inny sposób. Istnieją, na przykład, miejsca we wschodniej Afryce i w wielu innych miejscach na świecie. gdzie w wodzie gruntowej jest podwyższona zawartość fluorków. Duże ich stężenia wiążą się z nadmiernym zwapnieniem kości oraz zębów u ludzi i innych zwierząt. Z drugiej zaś strony, świadome