2009 01 024538

G W v.til $. I. IXil'ty (Am(f voAr»nU \ttr- -ISBN 9?*4>4M5324'.1.0 by W PW SHi?

504    18. Właściwości globy

Przez cały czas trwania reakcji gromadzi się piryt, który stanowi „zbiornik"’ zredukowanej siarki.

Gleby nawodnione mają zazwyczaj odczyn słabo kwasowy, natomiast największe obniżenie pH obserwuje się w glebach, którym pozwolimy wyschnąć. W wyniku odwrócenia reakcji (1H.9) uwalniane są znaczne ilości kwasu siarkowego!VI) i wówczas pH „regenerowanej"" gleby może ulec obniżeniu aż do wartości 1.5 lub 2. Odłożone związki żclaza(III) nadają drobnoziarnistej glebie żółto-cętkowane zabarwienie, dlatego jest ona często określana mianem „kociej gliny”. Niskiemu pił towarzyszy duże stężenie jonów glinu i tylko te dwa czynniki sprawiają, że gleby takie są całkowicie nieprzydatne w rolnictwie. W tych glebach obserwowano również obecność toksycznego manganu oraz deficyt fosforu.

Z tych powodów nadbrzeżne gleby, które potencjalnie mogą się stać kwasowe, nie powinny być odwadniane. W delcie rzeki Mekong (w południowej Azji) obszary utrzymywane są ciągle pod wodą i wykorzystuje się je do nizinnej uprawy ryżu. Uprzednio odwodnione gleby można potraktować wapnem, jeżeli ich kwasowość nie jest zbyt duża. Gdy pH jest niższe od 3.5. regeneracja wymaga stosowania ogromnych ilości wapna i ze względów- ekonomicznych nic prowadzi się na nich upraw.

Gleby zmienione przez sole

W rozdziale 5 wykazaliśmy, że opady zawierają zawsze wiele pierwiastków o małych stężeniach. Gdy deszcz przesiąka przez dobrze odwodnioną glebę, niektóre spośród substancji jonowych zostają zatrzymane na różnych poziomach profilu glebowego w wyniku oddziaływania z cząstkami gleby. W tym samym czasie wietrzenie oraz wymywanie może powodować przechodzenie do roztworu pierwiastków występujących w glebie. Skład wody w porach gleby jest zatem określony przez kombinację reakcji usuwania i rozpuszczania. Ogólnie biorąc, stężenie substancji jonowych w przesiąkającej wodzie jest zwykle bardzo małe i nie następuje znacząca akumulacja soli w jakiejkolwiek części profilu glebowego.

Natomiast wszędzie lam, gdzie opady są ograniczone, a parowanie wody szybkie, skierowany ku dołowi ruch wody może być niedostateczny do wymycia wszystkich soli. które zbierają się blisko powierzchni gleby. Z tego względu gleby zmienione przez sole spotyka się zazwyczaj w suchych i częściowo suchych regionach świata, łącznic z niektórymi regionami Tunezji, Iraku. Sudanu. Pakistanu i Australii. Zasolenie i związane z tym problemy pojawiają się wówczas, gdy przez dłuższy czas parowanie i ewapo-transpiracja z gleby przewyższają skierowaną ku dołowi pcrkolację opadu deszczu lub wody irygacyjnej. Gdy wprowadzana do gleby woda sama zawiera względnie dużo soli, możliwość ich gromadzenia się w glebie ulega zwiększeniu. Zazwyczaj utrata wody w uwniku skierowanego ku górze ruchu od powierzchni jest większa niż jej utrata w ruchu skierowanym ku dołowi, gdy lustro wody gruntowej znajduje się bliżej niż 1-1,5 m od powierzchni.

Gleby zmienione przez sole są klasyfikowane na podstawie takich kryteriów, jak pH. przewodność elektryczna właściwa (PW) nasyconego ekstraktu, zdolność wymienna