G. W «aLuoa. S. J. DuBy. CkmuiimJmM*. W*i2im 2007 ISBN O In- WN PWN JW»
550
20. Biocydy organiczne
również wykazywać właściwości hiocydu, czasem nawet silniejsze, dlatego ich zdolność migracji jest także istotna. Pamiętając o wzajemnych powiązaniach, rozpatrzmy teraz te problemy oddzielnie i kolejno.
20.1
DO ZAPAMIĘTANIA
Biocydy organiczne obejmują wiele rodzajów związków syntetycznych, obcych dla środowiska glcba/woda. Niektóre z nich są materiałami przypadkowo uwalnianymi do środowiska, podczas gdy inne. których pestycydy są najbardziej spektakularnym przykładem, są produkowane i stosowane ze względu na ich szczególne właściwości toksyczne. W obu przypadkach jesteśmy zainteresowani ich trwałością i ruchliwością w środowisku.
Ostatecznymi produktami rozkładu cząsteczki organicznej są proste trwałe cząsteczki. jak ditlenek węgla i woda. Ponieważ te produkty są substancjami nieorganicznymi. całościowy proces nosi nazwę mineralizacji. W trakcie mineralizacji pojawiają się zazwyczaj rozmaite produkty pośrednie o zróżnicowanej trwałości. W wielu przypadkach te produkty pośrednie mają niższą toksyczność niż związki macierzyste. Jednym z przykładów, który weryfikuje te stwierdzenia, jest rozkład dichlorodifcnylotrichloro-etanu (DDT). Związek len rozkłada się bardzo powoli w wodzie i w glebie w wyniku reakcji dcchlorowania, a jednym z produktów powstających w warunkach redukujących jest dichlorodifenylodichloroeten (DDF.):
H
cih0Hh0^ci a-@T@~a + I1C1 (20.1)
Cl
Produkt ten jest mniej toksyczny niż związek macierzysty. W rzeczywistości usunięcie chloru z cząsteczki połączenia chloroorganicznego prawie zawsze prowadzi do zmniejszenia jego toksyczności.
Rzadziej, tak jak w przypadku niektórych związków fosforoorganicznych, produkty rozkładu wykazują większą toksyczność niż związek macierzysty. Związki fosforoorganiczne. takie jak paration, poprawnie powinny być nazywane tiofosforanami ze względu na obecność grupy P = S. Wewnątrz komórek enzymy utleniające przekształcają tę grupę w P=-0: