ABC 1

M

Powiastki i wierszyki

dla

grzecznych dziatek.

1. Ranek.

Jak tylko oczy otworzę zrań a,

Zaraz co żywo zrywam oę z łóżka,

Ażeby moja mama kochana,

Nic uwalała mię za leniuszka.

Potem, nie tracąc ani chwileczki, Wdziewam pończoszki, buty, majteczki

I w zimnej wodzie zaraz się myję,

Mydlę i zmywam raz jeden, drugi, Obydwie rączki, buzię i szyję,

A do pomocy nic wołam sługi.

Bo brzydko myć się w wodzie gorącej A myć się można i bez służącej.

Ody przed zwierciadłem uczeszę włoski. Mówię paciorek do Pana Boga,

Prosząc ażeby nie mieli troski Kochany tatko i mama droga,

Aby im Stwórca dał co potrzeba, Zdrowie, wesołość, dostatek chleba.

Totem ubrany, w czystej sukience Drogim rodzicom dzień dobry duję,

Całuję ojca i mamę w ręce,

Mateczka zaraz bułeczki kraje.

Wszystkim śniadanie rozdaje wkoło,

Tuk się zaczyna ranek wesoło.

2. O dobrym braciszku.

Adaś dostał prześliczne jabłuszko od chrzestnego ojca. Przybiegłszy do domu. pokazał je braciszkowi i siostrzyczce, a im aż ślinka szła do ust. Bo też było piękne, żółciutkie jak cytryna, z dużym szkarłatnym rumieńcem.

Chłopczyk wziął nóż i przekroił na trzy równe części: z tych jednę dał bratu Marcinkowi, drugą siostrzyczce Klurci, a trzecią zaniósł mamie.

—    Adlaciebie co zostanie?—zapytała mama.

—    Zapomniałem zostawić sobie, a jakbym teraz wziął, toby dla mamy nie było—odpowiedział Adaś.

—    Masz dobre serduszko,—zawołała mama, całując Adasia. — Za to żeś taki grzeczny, masz ode mnie nagrodę.

To rzekłszy, mama dała Adasiowi inne, jeszcze piękniejsze jabłko.