BiSS028b KLOPI

Niezależnie od formy opisanych powyżej danych służą one do wyznaczania, dla dowolnych zanurzeń dziobu i rufy statku, takich jego parametrów jak: objętość podwodnej części kadłuba - V, odcięta (odmierzana od owręża lub od pionu rufowego) - x_F 0 lub x_F pr i rzędna (odmierzana od płaszczyzny podstawowej) - z_F środka objętości podwodnej części kadłuba. Te dwie współrzędne sąjednocześnie współrzędnymi środka wyporu statku.

Objętość podwodzia i współrzędne środka wyporu oblicza się metodą całkowania przybliżonego Simpsona I na podstawie otrzymanych ze skali Bonjeana (ewentualnie z tabeli zawierającej te same dane, co ta skala): powierzchni - awi i momentów statycznych powierzchni (względem płaszczyzny podstawowej) - ma pól wręgów teoretycznych dla zanurzeń odciętych wodnicą pływania w płaszczyźnie każdego z tych wręgów.

Sposób odczytu tych danych ze skali Bonjeana pokazany jest na rysunku 28.

Obliczeń parametrów statku dla przyjętej wodnicy pływania dokonuje się z wykorzystaniem tabeli 4. Przykładową niewypełnioną tabelę tego typu zawiera załącznik 3.

W wypadkach, gdy na rozpatrywanej wodnicy statku jej początek i koniec nie pokrywają się z wręgami teoretycznymi 0 i 20, wprowadza się skorygowane wręgi: 0', 1', 19' i 20' oraz wyznacza się ich powierzchnie, podobnie jak to opisano wcześniej przy omawianiu obliczania pola powierzchni wodnicy.

Objętość podwodnej części kadłuba statku - V, odciętą i rzędną środka wyporu-x_F o (lub x_FPR) i z_F statku wyznacza się z następujących wzorów:

2 ²⁰

V ‘d'X(^awi -Cs,).

->    i=0

M,

lub x,

Mwn

gdzie:

M_Xvo - moment statyczny objętości podwodzia liczony względem płaszczyzny owręża,

M_x v pr - moment statyczny objętości podwodzia liczony względem płaszczyzny pionu rufowego,

Mzv - moment statyczny objętości podwodzia liczony względem płaszczyzny podstawowej,

20

i=0

MxvO - ^ -d -X(^aWi 'Csi ^-xOi)

2    ²⁰

lub M_XVPR = — -d ^-X(^awi 'Osi ’^xPRi)>

^J    i=0

M_Zv=--d-Z(m_Zi.C_Si),

gdzie:

a_Wi - odczytana ze skali Bonjeana powierzchnia wręgu i dla zanurzenia na tym wręgu,

m_Zi - odczytany ze skali Bonjeana moment statyczny powierzchni wręgu i, liczony względem płaszczyzny podstawowej, dla zanurzenia na tym wręgu.

Rys. 28. Przykład odczytu ze skali Bonjeana powierzchni wręgu i momentu statycznego powierzchni wręgu względem płaszczyzny symetrii

Dla odstępu między teoretycznymi wręgami:

d = L_Pp / 20 = 120 / 20 = 6 m,

otrzymano na podstawie obliczeń w tabeli 4 następujące parametry geometryczne podwodnej części kadłuba:

• objętość podwodnej części kadłuba,

V = (2 / 3) ■ d • Zi = (2 / 3) • 6 • 3074,6 = 12 298,4 m³,

57