rozmieszania prawdopodobieństwo znalezienia się ziarna dowolnego składnika mieszaniny w dowolnym jej punkcie wynosi 1 dla określonej zwartej podprzestrzeni, której udział równy jest udziałowi objętościowemu tego składnika w mieszaninie oraz 0 dla pozostałej podprzestrzeni.
! Doskonały stan całkowitego zmieszania zostanie osiągnięty, jeżeli wszystkie próbki pobrane z ładunku będą miały taki sam skład (lub inną wielkość mierzoną). Stanu takiego nie można zrealizować w jakiejkolwiek operacji dynamicznej, a osiągnąć go można jedynie przez odpowiednie układanie na przemian cząstek kolejnych składników..
Stan całkowitego zmieszania w realnym mieszalniku zostanie osiągnięty, jeżeli prawdopodobieństwo znalezienia się cząstki dowolnego składnika mieszaniny w dowolnym jej punkcie osiągnie wartość stałą równą udziałowi tego składnika w całej mieszaninie. Stan taki nazywamy przypadkowym, losowym lub randomo-wym!>, zaś mieszaninę przypadkową, losową lub randomową. Przykładową ilustrację zmieszania doskonałego oraz randomowego dla mieszaniny dwuskładnikowej pokazano na rys. 7-1.
Poszczególne ziarna materiału mają na ogół kształt nieregularny, a więc ich wymiar liniowy jest różny w różnych kierunkach. Dlatego też charakterystycznym wymiarem liniowym ziarna jest jego średnica zastępcza </„ która jest definiowana najczęściej jako średnica kuli mającej taką samą objętość co dane ziarno. Wyrażając objętość ziarna stosunkiem jego masy m do gęstości e„ otrzymuje się zależność