HISTORIA�RABASZA 1 bmp

BARABASZ: Dobrze zrozumiałeś, chciałem właśnie być kimś, kto przyczyni się do wyzwolenia swego narodu.

R.: A co czułeś, kiedy znalazłeś się w więzieniu?

BARABASZ: Te łańcuchy, którymi byłem skuty - nie mogłem tego znieść! A z oskarżeniem o zabójstwo, kto wie, kiedy bym wyszedł.

R.: Zamierzałeś być wyzwolicielem, a stałeś się niewolnikiem, zamkniętym w więzieniu.

BARABASZ: Tak właśnie było. Wałczyłem o wolność, a raptem spostrzegłem, że sam potrzebuję wyzwolenia.

R.: Chciałeś zostać uwolniony?

BARABASZ: Mówiłem ci już, że nie wytrzymywałem tego. Chciałem jak najprędzej pozbyć się łańcuchów, wyjść z tych zamkniętych murów, rozpocząć nowe życie.

R.: Wiedziałeś, Że na Paschę prokurator uwalniał w akcie łaski jednego Z więźniów?

BARABASZ: W więzieniu przypomniałem sobie, że wiele lat temu jeden z moich przyjaciół został właśnie na Paschę uwolniony. Od kiedy przyszło mi to do głowy, ciągle pytałem strażników, kiedy będzie Pascha. R.: A strażnicy?

BARABASZ: Strażnicy gardzili mną i naśmiewali się ze mnie. Odpowiadali mi, bym się pozbył złudzeń.

R.: A kiedy nadeszła Pascha?

BARABASZ: Wreszcie jeden ze strażników powiedział mi, że nazajutrz będzie Pascha. Ale też krzyknął, bym nie miał złudzeń, gdyż został również aresztowany niejaki Jezus, inny rewolucjonista, który chciał być wyzwolicielem.

R.: To wtedy po raz pierwszy usłyszałeś o Jezusie?

BARABASZ: Tak, wcześniej Go nie znałem, chociaż był tej samej krwi co ja.

R.: Opowiedz, co potem się wydarzyło.

BARABASZ: Nadszedł dzień Paschy. Byłem w więzieniu. Na pewno ten Jezus nie narobił tego wszystkiego, co ja, i dlatego moja nadzieja była całkiem nikła. Stawałem się coraz bardziej zrezygnowany.

R.: A tymczasem sprawy potoczyły się inaczej?

BARABASZ: Otóż to! Wpeumej chwili drzwi się otwarły, wszedł strażnik, którego wcześniej nie widziałem, jeden ze straży przybocznej Piłata,