nik, np. gaz wpływa do sprężarki zasadniczo w kierunku osiowym cm. Cząstka powietrza o prędkości bezwzględnej c„ = cm dostaje się do wirującego z prędkością obwodową u kanału międzyłopatkowego. Wskutek tego prędkość jej względem łopatek wirnikowych wyniesie lOj wyznaczone z trójkąta prędkości wlotowych (cm, u, wj. W czasie przepływu przez kanał międzyłopatkowy cząsteczka czynnika doznaje opóźnienia i w efekcie względna prędkość wylotowa w2 ma mniejszą wartość od w,, a także inny kierunek. Wskutek odchylenia spowodowanego prędkością obwodową u, sprężany czynnik opuszcza wieniec wirnikowy z prędkością bezwzględną c,
(trójkąt prędkości wylotowych iv2, u, Cj). W umieszczonym za wirnikiem wieńcu kierow-
Rys. 8.6. Przepływ powietrza przez stopień sprężarki osiowej
1 — wieniec wirnikowy; 2 — wieniec łopatkowy
niczym prędkość c, ulega zmniejszeniu, tak że czynnik opuszcza go z prędkością wylotową c2 = cm.
Przy tzw. stopniu normalnym sprężarki osiowej, prędkości: wlotowa do stopnia c0 = cm i wylotowa ze stopnia c2 = cm są sobie równe nie tylko pod względem wartości bezwzględnej, lecz również co do kierunku.
W stopniu sprężarki osiowej, składającym się z wieńców wirnikowego i kierowniczego (dla stopnia normalnego), całkowity przyrost ciśnienia jest równy
^Pc — Psuit w “I" dPstat *> [8.4]
przy czym indeksy w oraz k oznaczają odpowiednio wirnik i kierownicę. Całkowity przyrost ciśnienia dla wieńca wirnikowego wyniesie więc:
Q
4Ps,a, w = ~(Wl ~ W’f) , [8.5]
zaś dla wieńca kierowniczego
Q
dPstat k = ~(c\ — ej) . [8.6]
Podstawiając do wzoru [8.4] zależności wynikające z trójkątów prędkości wlotowych i wylotowych, całkowity przyrost ciśnienia w stopniu sprężarki osiowej można wyrazić wzorem
287