Photo0009

dzących w promieniowym przepływie dośrodkowym między tarczą wirnika a ścianką przegrody, zgodnie z zależnością [3.31].

Ilość przepływającej przez uszczelnienie cieczy w przepływie powrotnym (zarówno Q₁ jak i Q₂) powoduje zwiększenie strat nieszczelności, a więc zmniejsza wydajność całkowitą pompy i jej sprawność. Jak wynika z analizy wzorów [3.32] i [3.33], wielkość strat w głównej mierze zależy od wielkości /, a więc od średnicy uszczelnienia i wysokości szczeliny s oraz od współczynnika przepływu ju.

Wielkość s wyznacza się z empirycznej zależności

j = 0,2 + 0.001 (D — 150) [mm],    [3.35]

natomiast długość szczeliny l wynosi 0,12 do 0,16 D uszczelnienia. Wielkość wymiarów s podyktowana jest pozostawieniem koniecznego marginesu bezpieczeństwa w celu uniknięcia ewentualnego zatarcia części wirującej o nieruchomą, wskutek odkształceń termicznych, drgań, wydłużeń od działania sił odśrodkowych itp.

Zmniejszenie wartości współczynnika /li realizowane jest przez rozwiązania konstrukcyjne uszczelnień. Stworzenie uszczelnienia labiryntowego, jak przedstawione na rysunku 3.53b, powoduje, że wartość u„ — 0,8 /u_a, gdzie — współczynnik przepływu dla rozwiązania przedstawionego na rysunku 3.53a.

Jeszcze większe zmniejszenie wartości współczynnika przepływu uzyskuje się przez stosowanie nacięć w postaci rowków na powierzchniach szczeliny uszczelniającej lub przez stosowanie konstrukcji powodującej wielokrotną zmianę kierunku przepływającej cieczy (rys. 3.53c i d). Rozwiązanie d zwiększa jednak koszt wykonania pomp i utrudnia jej wykonanie, jest więc stosowane raczej rzadko.

o    b    c    d

Rys. 3.53. Konstrukcje uszczelnień wlotu do wirnika a—d — poszczególne rodzaje

Jak wspomniano poprzednio, celem stosowania uszczelnień wału wirnika pompy w miejscach jego przejścia przez kadłub pompy jest:

—    zabezpieczenie przed dostawaniem się powietrza do przewodu ssawnego pompy,

—    zlikwidowanie lub przynajmniej zmniejszenie do minimum przecieków pompowanej cieczy.

150