' Przedstawiona na rysunku 3.14 charakterystyka przepływu odnosi się do pompy, której wirnik obraca się z pewną stałą prędkością obrotową n. Przyjmijmy teraz, że krzywa zl/ł na rysunku 3.14 obrazuje charakterystykę przepływową H = f (Q) konkretnej pompy, której prędkość obrotowa wału wynosi n. Po sporządzeniu wykresu obrazującego zmienność sprawności całkowitej tej pompy jako funkcji — f (Q) otrzymamy krzywą (rys. 3.14). Ekstremum wykreślonej funkcji przypada w punkcie X, a w charakterystyce przepływu H = f (Q) dla n obrotów, maksy mai pej sprawności odpowiada punkt P, który będzie oznaczać nominalną wydajność pompy i nominalną wysokość podnoszenia.
Jeżeli następnie, w tej samej pompie, zmienimy prędkość obrotową wału wirnika (przez zmianę np. obrotów silnika elektrycznego lub przez jego wymianę) z wartości n na nx i sporządzimy charakterystykę przepływową H = f (Q) dla 7ij, to otrzymamy krzywą AjE^ (rys. 3.14). Nominalna wydajność pompy przy takich warunkach pracy wypadnie w punkcie Px charakterystyki, gdyż wtedy r]2 przyjmuje wartość największą możliwą do osiągnięcia przy nowych obrotach.
Trójkąty prędkości przy wlocie i wylocie z wirnika pozostaną podobne, a więc wszystkie prędkości składające się na te trójkąty będą się zmieniać proporcjonalnie do prędkości obrotowej.
A zatem:
— wydajności będą wprost proporcjonalne do n
— wysokości podnoszenia będą proporcjonalne do n2
[3.17]
— moce wreszcie będą proporcjonalne do ns, ponieważ są proporcjonalne do iloczynu Q • H
[3.18]
Z kolei zmiana prędkości obrotowej wału wirnika pompy z n na n2 tak, że n2 > n zmieni charakterystykę przepływu na krzywą A2B2, obrazującą funkcję H — f (Q) dla n2.
Optymalną wydajnością i wysokością podnoszenia będą odcięta i rzędna punktu P2, któremu odpowiada maksymalna wartość sprawności ogólnej pompy i]2 dla n2 obrotów.
Maksymalna wartość sprawności może być inna przy każdej wartości obrotów, k
116