Photo0015

może być wykonany jako całość ze skrzynią suwakową (rys. 2.32) lub oddzielnie, jak przedstawiono na rysunku 2.28.

Odlewy cylindrów wodnych mogą być wykonane łącznie ze skrzynią zaworową (rys. 2.32) lub mogą być oddzielnymi elementami konstrukcyjnymi (np. rys. 2.28).

Oba elementy kadłuba łączone są najczęściej stalowymi śrubami-łączni-kami (14 na rys. 2.28 i 12 na rys. 2.32).

W tłokowych pompach korbowych (rys. 2.26) kadłub pompy składa się z odlewów: cylindra wodnego ze skrzynią zaworową lub z oddzielną skrzynią, obudowy przekładni zębatej (6 na rys. 2.26), skrzyni fundamentu silnika elektrycznego (7 na rys. 2.26) oraz szkieletu, w którym mocowany jest wał korbowy i prowadnice krzyżulcowe trzona tłokowego.

Pompy parowe mają cylindry parowe izolowane termicznie i dodatkowo zabezpieczone przed uszkodzeniem osłoną z blachy. Jeżeli pompa przetłacza ciecze gorące, podobnie osłaniane są cylindry wodne.

Tłoki

Tłoki pomp okrętowych o napędzie parowym ze względu na ich przeznaczenie dzielą się na dwa rodzaje: na tłoki parowe i wodne.

Tłoki parowe w pompach bezkorbowych są tarczowe i najczęściej są wykonane jako odlewy żeliwne lub staliwne. Ze względu na rodzaj konstrukcji rozróżnia się tłoki jednościankowe (pełne) lub wielościankowe (składane). Uszczelnia się je za pomocą samorozprężających się pierścieni żeliwnych. Przykłady rozwiązań konstrukcyjnych tłoków parowych okrętowych pomp bezkorbowych pokazane są na rysunku 2.12.

Tłoki wodne pomp okrętowych służą do przekazywania pompowanej cieczy energii mechanicznej dostarczanej przez silnik napędowy oraz oddzielają od siebie przestrzenie, w których panują w danym momencie^róż^ ne ciśnienia (tłoki dwustronnego działania).

Rys. 2.12. Tarczowe tłoki parowe okrętowych pomp bezkorbowych a — jednoczęściowy; b — składany