14. Klimatyzacja pomieszczeń okrętowych 531
Rys. 14.14. Schemat ideowy urządzenia osuszającego powietrza i wykres i-x 1 — wentylator; 2 — chłodnica (parownik urządzenia chłodniczego); 3 — nagrzewnica; 4 — humidostat; 5 — elektromagnetyczny zawór regulacyjny; 6 — termostatyczny zawór dławiący; 7 — termostat; 8 — zawór regulacyjny
chłodnicy 2 od temperatury tą do tgi, takiej, by As kg wody skropliło się (przemiana A-B').
Stan powietrza, po przejściu przez chłodnicę, określa punkt B' leżący na prostej mieszania strumienia powietrza o stanie A ze strumieniem powietrza nasyconego o temperaturze tg powierzchni chłodnicy określonym stanem B. Po ogrzaniu powietrza w nagrzewnicy 3 do temperatury pierwotnej tą uzyskuje się powietrze określone stanem C o wilgotności <pc mniejszej od początkowej — ipc < <pa-
Żądaną wilgotność pc reguluje humidostat 4, sterując dopływem czynnika chłodniczego przez oddziaływanie na zawór elektromagnetyczny 5 i termostat 7 sterujący natężeniem przepływu czynnika grzewczego przez oddziaływanie na zawór regulacyjny 8.
Centrale klimatyzacyjne
Centralą klimatyzacyjną nazywa się zespół urządzeń zamontowanych we wspólnej obudowie służący do obróbki termiczo-wilgotnościowej powietrza.
Na rysunku 14.15 pokazano schemat typowej centrali klimatyzacyjnej składającej się z części: wentylacyjnej, klimatyzacyjnej i tłumiącej.
W części wentylacyjnej znajdują się filtr powietrza 1 i wentylator 2 napędzany silnikiem elektrycznym 3. Wentylator spręża powietrze do ciśnienia 300 -j- 400 mm