Photo0020 bmp

532 14. Klimatyzacja pomieszczeń okrętowych

Rys. 14.15. Schemat centrali klimatyzacyjnej

1 — filtr powietrza; 2 — wentylator; 3 — silnik elektryczny; 4 — amortyzatory gumowe; 5 — brezent; 6 — rurowa chłodnica powietrza; 7 — parowa nagrzewnica powietrza, 8 — komora nawilżania; 9 — odkraplacz; 10 — obudowa zewnętrzna; 11 — zawór zwrotny; 12 — niepalna wykładzina tłumiąca

s.w. Wentylatory szybkoobrotowe (1450 4- 2800 obr/min) są źródłem dość znacznego hałasu. Dodatkową ich wadą jest mała trwałość pasów napędowych, zwłaszcza w przypadku niedostatecznej równoległości osi silnika elektrycznego i osi wentylatora. Obu wad pozbawione są wentylatory wolnoobrotowe o prędkości obrotowej 500 -i- 600 obr/min. W przypadku stosowania wentylatorów szybkoobrotowych, część wentylacyjną centrali klimatyzacyjnej ustawia się na amortyzatorach gumowych 4 i łączy elastycznie z częścią klimatyzacyjną niepalnym brezentem technicznym 5.

Część klimatyzacyjna składa się z chłodnicy rurowej 6, nagrzewnicy parowej 7, komory nawilżania 8 i odkraplacza 9. Wszystkie elementy wewnętrzne mają jednakowy wymiar poprzeczny, są skręcone wspólnie w jeden blok i zamocowane do obudowy 10. Dno obudowy części klimatyzacyjnej jest odpowiednio wyprofilowane i stanowi wannę ściekową wody wykraplającej się podczas chłodzenia powietrza. Na odlocie skroplin z centrali klimatyzacyjnej znajduje się zawór zwrotny 11 zapobiegający zalaniu centrali wodą z instalacji wody słodkiej.

Część tłumiącą stanowi skrzynia z blachy stalowej wyłożona niepalną wykła-