Pompy rotacyjne, jak wszystkie pompy wyporowe, mają pulsacyjny przepływ cieczy, dzięki jednak dużej zazwyczaj prędkości obrotowej, nie-równomierność natężenia przepływu jest nieznaczna i w praktycznych rozważaniach pomijalna.
Ze względu na sposób rozwiązania konstrukcyjnego i zasadę działania, pompy rotacyjne można podzielić na: łopatkowe, zębate i śrubowe.
2.3.1. Pompy łopatkowe
Pompy łopatkowe należą do najprostszych wyporowych pomp rotacyjnych. Zasada ich działania przedstawiona jest na rysunku 2.41.
Rys. 2.41. Pompa łopatkowa
a — przekrój pompy; b — schemat zasady działania I — kadłub; 2 — blok wirujący; 3 — łopatki; i — sprężyna
Wewnątrz kadłuba 1 o promieniu R osadzony jest mimośrodowo wirujący blok 2. Ma on wycięty kanał, wewnątrz którego znajdują się łopatki 3 mające możność przesuwu w kierunku promieniowym. Łopatki rozpierane są sprężyną 4. W przykładzie przedstawionym na rysunku 2.41 pokazano najprostszą pompę dwułopatkową, w większości jednak rozwiązań konstrukcyjnych liczba łopatek jest znacznie większa i wynosi od 6 do 12 dla pomp dwustronnego działania (por. rys. 2.42).
Wraz z obrotem bloku 2 zgodnie z ruchem wskazówki zegara, łopatka lewa 3 wysuwa się z kanału ślizgając się po wewnętrznej powierzchni kadłuba 1. Jednocześnie prawa łopatka wsuwa się w głąb kanału. Od momentu gdy lewa łopatka znajdzie się w punkcie A (rys. 2.41b), przestrzeń ssawna pod łopatką zacznie się zwiększać i ciecz zacznie napływać z króćca ssawnego do objętości zawartej między blokiem i kadłubem z jednej strony, a łopatką i miejscem styku bloku z kadłubem z drugiej. Jednocześnie tłoczna część lewej łopatki będzie wytłaczała uprzednio zasysaną ciecz z przestrzeni ABCDEF do króćca tłocznego.
73