stolarstwo4

216

która da nam kształt krzywizny dolnćj szaragów, zupełnie podobny do krzywizny ich gómćj.

Fig. 213. d

Mając widok części szaragów, potrzeba jeszpze znaleźć kształt modelu czyli szablon, podług którego krzywizna jćj ma być-wyciętą z prostego bała lub belki. W tym celu.od linii a’b\ w jćj blizkości, prowadzi się linia równoległa ad*, i' do nićj przedłużają się linie pionowe ze wszystkich punktów znalezionych poprzednio, i należących do krzywizny szaragówf do punktów a, b\ d i t. d.; z punktów przecięcia się linij pionowych z linią a’ d, równole-głą, wyprowadzają się linie prostopadłe do tćjże, i na tych prostopadłych odcinają się, odpowiednie długości z planu, zawarte między linią prostą ab a łukaini ab i dc’, oznaczającemi kształt wewnętrznćj i zewnętrznćj ściany szaragów w planie. Z połączenia tych punktów otrzymamy kształt szablonu przedłużonego d’b’a’c, który odznacza się na balu lub .ltelce, na tę.część szaragów przeznaczonćj, i podług niego drzewb>się wyrzyfta.

Fig. 214 przedstawia takim samym sposobem znaleziony szablon dla części szaragów zewnętrznych B, z fig. 212.