8 (1094)

Pracę należy rozpocząć od szczegółowej wizjijlokalnej terenu. Dokładne zapoznanie się z terenem da nam możność zorientowania się w stopniu trudności prac jakie nas czekają oraz pozwoli na właściwe zaprojektowanie osnowy geodezyjnej.    . . ■

W omawianym przypadku zdejmowanym obszarem jest teren zwarty. Najkorzystniejszym rozwiązaniem osnowy pomiarowej będzie wielobok zamknięty, przebiegający tak, aby punkty poligonu i sieć linii pomiarowych stanowiły najdogodniejszą podstawę do późniejszych pomiarów szczegółowych. Ciągu poligonowego nie należy prowadzić po granicy zdejmowanego obszaru, lecz nieco wewnątrz niego.

Przy projektowaniu ciągu poligonowego należy uwzględnić sposób pomiaru szczegółów sytuacyjnych. Może się bowiem zdarzyć, że pewnych partii terenu nie będziemy mogli pomierzyć z ciągu obwodowego. Wtedy należy założyć dodatkowe ciągi pomiarowe II rzędu, oparte na punktach poligonu obwodowego.

_Zasady zakładania i pomiaru osnów geodezyjnych podane są w odnośnych instrukcjach. Zasady te dla osnów pomiarowych można ująć w następujących wytycznych:

■1) Przebieg ciągów powinien, gwarantować dogodne warunki pomiarów’ sytuacyjnych zastosowaną w danym przypadku metodą.

2)    Punkty należy obierać w miejscach, w których znak poligonowy nie będzie narażony na uszkodzenie lub zniszczenie. Zalecane miejsca to: pobocza dróg, chodniki ulic, pasy zieleni, miedzę itp,

3)    Z każdego punktu powinna być zapewniona widoczność sygnałów na punktach sąsiednich, do których przewidziane jest celowanie podczas pomiaru kątów.

4)    Linie łączące sąsiednie punkty {boki poligonowe) powinny przebiegać po. terenie dogodnym do bezpośredniego pomiaru długości.

5)    Długości boków powinny mieścić się W granicach od 50 dp 350 m, przy czym stosunek boków przyległych nie powinien być mniejszy niż *1:4,

Rys. 1.1, Przykład stabilizacji punktów osnowy pomiarowej