Str 043

*1

P\    P₂ “ ^U2

— +- = Z, + — +-

Y 2g    Y 2g

Jest to równanie dla strumienia cieczy rzeczywistej.

Linia energii nie jest już pozioma ale opada zgodnie z kierunkiem przepływu strumienia, a jej nachylenie (straty na długości) i uskoki (straty miejscowe) przedstawiają ubytek energii.

Aby zilustrować różnicę w przebiegu linii ciśnienia i energii dla cieczy doskonałej i rzeczywistej, przedstawiono na rys. 4.1 graficzną interpretację równania Bernoulliego.

linia energii

	linia ciśnień		-1
			i i i CM 1 |
			§|<N 1 1 1
1			—f
r " —i_		_;-i

ciecz doskonała

Rys. 4.1

Jednym z podstawowych zadań hydrauliki jest właśnie obliczanie wyrażenia ^2 h_s zwanego w skrócie „stratami energii”. Jest to w istocie ilość energii przekształconej z energii mechanicznej strumienia w energię cieplną, czasem również w pracę polegającą np. na przeniesieniu materiału dennego w korycie.

4.2. RUCH LAMINARNY I RUCH BURZLIWY

Obserwacja zachowania się cząsteczek cieczy pozwala na wprowadzenie kryterium podziału ruchu opartego na jego mechanizmie wewnętrznym i związanego z prędkością przepływu. Ma ono podstawowe znaczenie dla obliczeń hydraulicznych.

Istotę tego podziału najlepiej wyjaśnia doświadczenie Reynoldsa (rys. 4.2).

Polegało ono na obserwacji zachowania się zabarwionej cieczy (smugi) w strumieniu płynącym ruchem jednostajnym szklaną rurą. Przy bardzo małej prędkości barwnik układał się w cienką linię równoległą do osi przewodu, co

43