Poza tym linia energii ma spadki wywołane stratami na długości. Są one różne dla różnych średnic przewodu, tym większe im mniejsza średnica. Ponieważ dla pionowych odcinków rur nie można pokazać pochylenia linii energii, straty na długości IL przedstawiono jako uskoki na linii energii. Ze
względu na swobodny wypływ na końcu rurociągu, nadciśnienie w tym miejs-
2
a u3
cu równe jest zeru, a linia energii wzniesiona jest nad osią przewodu o -.
Wykres linii ciśnień otrzymujemy, odejmując od linii energii wartości 2
- właściwe dla różnych średnic przewodów.
Na nagłym rozszerzeniu przewodu obserwujemy podniesienie się linii
ciśnień. Spowodowane jest to faktem, że różnica wysokości prędkości 2 2 ai)i -ou2
- jest większa niż strata lokalna
K
Linia ciśnień kończy się na osi przewodu w przekroju ze swobodnyn wypływem.
Wobec równości średnic pierwszego i trzeciego odcinka przewodu, wyso kości prędkości i nachylenia linii ciśnień na tych odcinkach są jednakowe.
Warto zwrócić uwagę na fakt, iż w rozpatrywanym przypadku dla częśc przewodu linie ciśnień i energii przechodzą poniżej osi rury. Na odcinku tyn wysokość ciśnienia jest ujemna, tzn. niższa niż ciśnienie atmosferyczne -występuje tam podciśnienie. Dopóki nie przekroczy ono wartości, przy które następuje wrzenie wody (w danej temperaturze), nie stanowi to żadnej prze szkody w przepływie. Jeżeli na tym odcinku przewodu zrobiono by otwa w ściance rurociągu, to powietrze byłoby zasysane do przewodu.
Z podobnym przypadkiem położenia linii ciśnień względem przewodi mamy do czynienia w tzw. lewarach. Są to przewody umożliwiające przepływ wody ponad przeszkodą położoną wyżej niż zwierciadło wody w zbiorniku Lewary wymagają jednak w celu ich uruchomienia wstępnego napełnieni; cieczą (zalania).
5.2. OBLICZANIE PRZEWODÓW POJEDYNCZYCH
Obliczanie praktyczne przewodów pod ciśnieniem podzielić można na dw zasadnicze grupy:
— obliczenia przewodów pojedynczych,
— obliczenia złożonych układów przewodów (sieci).
Sposoby obliczeń różnią się między sobą.
52