Sposób obliczania maksymalnego przepływu prawdopodobnego w określonym przekroju rzeki zależy od zbioru posiadanych danych hydrologicznych. Można wyszczególnić następujące sytuacje:
— istnieje komplet informacji hydrologicznej, tzn. odpowiednio długi, jednorodny ciąg danych dotyczących przepływów;
— obserwacje obejmują zbyt krótki okres lub dotyczą tylko stanów wody;
— brak w ogóle danych hydrometrycznych, a przekrój znajduje się na rzece:
— objętej kontrolą hydrologiczną,
— pozbawionej takiej kontroli.
Obserwacje hydrologiczne prowadzone są w posterunkach wodowskazo-wych. Przekrój, dla którego należy obliczyć maksymalny przepływ, może być różnie usytuowany względem posterunku wodowskazowego (rys. 13.1):
— pokrywa się z nim (I),
— jest położony powyżej (IIA) lub poniżej (IIB),
— znajduje się pomiędzy dwoma posterunkami (III),
— jest położony na rzece pozbawionej kontroli hydrologicznej (IVA, IVB).
Dla wymienionych przekrojów sposób obliczeń przepływów charakterystycznych jest różny. Wyróżnia się trzy rodzaje metod obliczania maksymalnych przepływów prawdopodobnych:
— metodę bezpośrednią,
— metodę transponowania przepływu (przenoszenia),
— metodę pośrednią (empiryczną).
Metodę bezpośrednią stosuje się wtedy, gdy dla przekroju posiadamy komplet danych hydrometrycznych z okresu co najmniej 15 lat. Pożądany jest ciąg danych z dłuższego okresu, 40 lub więcej lat. Zatem metoda ta może być stosowana w przekroju (I), pokrywającym się z posterunkiem wodowskazo-
174