ScanImage012 bmp

otoczenia po ok. 6 tygodniach systematycznej kuracji farmakologicznej, prowadzonej zgodnie z zaleceniami lekarza co do dawek i częstotliwości podawania leku. Do rodziny trójpierścieniowych leków antydepresyjnych należy wiele preparatów, lecz najczęściej stosowane to imipramina i amitryptylina. Tylko te dwa leki zostały' dopuszczone do stosowania w psychiatrii dziecięcej. Pomimo sporej skuteczności w leczeniu dorosłych, nie potwierdziła się ona u dzieci, chociaż dane badawcze wskazują na skuteczność tych leków w leczeniu innych zaburzeń dziecięcych, np. moczenia nocnego.

Odkrycie związku pomiędzy poziomem serotoniny (neurotransmiter) w mózgu a występowaniem depresji, zaskutkowało wynalezieniem i wyprodukowaniem nowej rodziny leków przeciwdepresyjnych, tzw. inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSR1). Najczęściej stosowanym i popularnym wśród pacjentów lekiem z tej grupy jest Prozac (fluoksetyna). SSRI wypierają trójpierścieniowe leki antydepresyjne, gdyż przy podobnej skuteczności dają jednak zdecydowanie mniej skutków ubocznych. Leki te nie zyskały zgody na stosowanie u dzieci. Były jednak testowane przez badaczy amerykańskich w warunkach laboratoryjnych i okazało się, iż nie są bardziej skuteczne niż. placebo, jeśli chodzi o leczenie dzieci i nastolatków

Psychoterapia

Najnowsze badania dowodzą, że metody psychologiczne są równie skuteczne w' leczeniu wielu zaburzeń psychicznych jak inne metody interwencji, a w leczeniu depresji u dzieci i młodzieży są nawet bardziej skuteczne niż farmakoterapia. Jest wiele form i metod psychoterapii, a jedną z nich jest terapia poznawcza, podczas której następuje modyfikowanie i przeobrażanie procesów poznawczych (myślowych), które wywierają wpływ na nastrój i zachowanie.

Właśnie ta forma psychoterapii okazała się skuteczną metodą leczenia depresji u dzieci i młodzieży. Stosując tę metodę wychodzi się z założenia, że nastrój i zachowanie wynikają z tego, co i jak myśli dany człowiek. Tak więc zmiana myślenia może prowadzić do zmiany nastroju i zachowania. Jest wiele rzeczy, których nie można obiektywnie zmienić (albo jest to niezwykle trudne), ale zawsze można zmienić własne myślenie. Skuteczność takiego podejścia zależy od zrozumienia mechanizmów rządzących myśleniem osoby, której się pomaga. Dzieci czy nastolatki, których procesy poznawcze nie są jeszcze w pełni ukształtowane, są bardzo podatne na ich zaburzenia i zakłócenia - rozwijają w sobie wypaczony obraz rzeczywistości i ponure myśli, które utrwalają ten obraz. Ale ta niedojrzałość i plastyczność procesów poznawczych sprawia także, iż są bardziej podatne na terapię i łatwiej zmieniają swoje myślenie, co staje się atutem w stosowaniu tej metody interwencji psychologicznej.

Zapobieganie nawrotom

Jak dotąd nie potwierdzono skuteczności leczenia depresji u dzieci i nastolatków środkami farmakologicznymi. Brak też przekonywujących dowodów na to, iż stałe przyjmowanie leków przeciwdepresyjnych

zmniejsza ryzyko nawrotu choroby. Jak dotychczas najlepsze wyniki daje terapia poznawcza, która równocześnie najskuteczniej zabezpiecza przed nawrotem choroby. Do terapii poznawczej warto włączyć także inne elementy psychoterapii, dzięki którym trwale poprawi się samoocena młodego człowieka. np. rozwijanie zainteresowań,    satysfakcjonujących    kontaktów

interpersonalnych czy umiejętności radzenia sobie z problemami i stresem.

Nie można oczywiście pominąć atmosfer)' w domu rodzinnym. Pozytywny klimat uczuciowy w rodzinie, bezwarunkowa akceptacja dziecka i jednoznaczne wsparcie rodziców i innych członków rodziny na pewno chronią dziecko przed depresją lepiej niż środki farmakologiczne.

Klasyfikacja ICD 10 FSO- epizod maniakalny,

F31 - dwubiegunowy

F32- epizod depresyjny

F33- zaburzenie depresyjne nawracające

Depresja młodzieńcza - w skrócie:

-    Kryzys adolcscencji nie ma typowych objawów, występuje w trzech postaciach:

-    Postać apatyczno- obuliczna

-    Postać buntownicza

-    Postać rezygnacyjna

-    Labilna (zaburzenia dysforyczny autoagresywne)

Szerzej,_za:

httpyAyww.psycholoma.net.pl/artykuhphpSleyel^nó Można scharakteryzować objawy depresji młodzieńczej następująco:

1.    Zaburzenia nastroju - przejawiają się one w różnego stopnia obniżonym nastoju, smutku, niestabilności emocjonalnej.

2.    Podwyższony poziom lęku - charakterystyczne dla młodych ludzi jest występowanie lęku przed przyszłością.

3.    Zaburzenia sfery poznawczej, obejmujące:

-    trudności w obszarze nauki szkolnej (trudności w uczeniu się, niepowodzenia szkolne, trudności w' skupieniu uw'agi, brak wytrwałości w' nauce),

-    poczucie małej wartości,

-    przekonanie o nieskuteczności własnych działań i nieuchronnym niepowodzeniu,

-    uczucie nudy i niemożność znalezienia przyjemności.

4.    Zaburzenia aktywności, które mogą być przejawiane przez:

-    wybuchy gniewu, agresji,

-    trudności w rozpoczęciu działania i łatwo męczenie się,

-    zaburzenie systemów dobowych objawiające się trudnościami w rannym w'staw'aniu, późnym kładzeniu się spać, lepszym funkcjonowaniu w godzinach wieczornych,

-    zaniedbany wygląd i brak dbałości o higienę osobistą,

10