OBUDOWA WYROBISK KORYTARZOWYCH
Wyrobiska korytarzowe pod względem doboru obudowy można podzielić na
• długotrwałe (podszybia, komory, przekopy, chodniki transportowe i wentylacyjne),
• krótkotrwałe (chodniki wybierkowe).
Wyrobiska zaliczane do długotrwałych prowadzi się najpierw w obudowie tymczasowej, którą w pewnej odległości od przodka wymienia się na obudowę stałą. Obudowa tymczasowa pozwala na szybsze wykonanie wyrobiska i umożliwia dokładniejsze wykonanie obudowy stałej, co jest konieczne ze względu na długi okres eksploatacji tych wyrobisk.
Kształt wyrobisk ma duży wpływ na odpowiednią współpracę pomiędzy wykonaną obudową wyrobiska, a wielkością i rozkładem naprężeń w górotworze. Stosowane kształty przekroju wyrobisk w obudowie to przede wszystkim:
1. prostokątny, 2. trapezowy, 3. eliptyczny,
4. kołowy, 5. łukowy, 6. oraz ich kombinacje.
Kształt wyrobisk korytarzowych w świetle obudowy ostatecznej, a zatem i w wyłomie, zależy od rodzaju obudowy zaprojektowanej dla danego wyrobiska. Na wybór rodzaju i kształtu obudowy wyrobisk wpływają czynniki:
1. przeznaczenie wyrobiska i przewidywany okres jego użytkowania,
2. wielkość ciśnienia górotworu,
3. obliczenia teoretyczne wytrzymałości obudowy,
4. wymiary przekroju poprzecznego wyrobiska, podyktowane wymaganiami ruchowymi,
5. rodzaj ś charakterystyka górotworu.