Objętość krwi zmniejsza się o 10-15% już w ciągu 10-15 minut podczas wysiłku. Im większa intensywność wysiłku tym mniejsza objętość krwi. Zmniejszenie objętości osocza powoduje zwiększenie hematokrytu. Przyczyną zmmejszema objętości osocza jest
- wzrost ciśnienia hydrostatycznego krwi zwiększenie liczby otwartych naczyń włosowatych
Podczas długotrwałych wysiłków, np. u maratończyków może wystąpić rozmieszczenie krwi i zmniejszenie liczby erytrocytów w objętości krwi.
zwiększenie erytrocytów w krótkotrwałym wysiłku jest spowodowane zmniejszeniem objętości osocza, znacznie ma też wzrost testosteronu, który wpływa na erytropoezę liczba leukocytów wzrasta proporcjonalnie do intensywności wysiłku, spowodowanie jest to przez mektóre hormony
ilość białek osocza wzrasta, ponieważ zmienia się ilość rozmieszczenia płynów ustrojowych. Całkowite stężenie może zmienić się o 10%
glukoza podczas wysiłków o małej i umiarkowanej intensywności - jej stężenie jest utrzymywane przez dłuższy czas na stałym poziomie, po czym zaznacza się tendencję do jego obniżania. Zmniejszenie spowodowane jest wychwytywaniem jej przez kurczące się mięśnie i niedostatecznym jej uwalnianiem do krwi z wątroby lub wysokie stężeme insuliny
mleczan wzrasta proporcjonalnie do wysiłku (próg mleczanowy wynosi 4 mmol/L krwi)
V. Ćwiczenia
Zmęczenie - to stan organizmu rozwijający się w czasie wykonywania pracy fizycznej lub umysłowej, charakteryzujący się zmniejszeniem zdolności do pracy, nasileniem się odczucia ciężkości wysiłku i osłabieniem chęci kontynuowania pracy (motywacji).
Mechanizm zmęczenia zależy od rodzaju wysiłku. Podczas krótkotrwałych, ciężkich wysiłków, związanych z dużym nasileniem procesów beztlenowych zachodzących w mięśniach, następuje wytworzenie kwasu mlekowego oraz zakłócenia równowagi w stężeniu jonów potasowych w środowisku wewnętrznym i zewnętrznym komórek mięśniowych, upośledzające proces ich pobudzenia przez nerwy ruchowe. Występujące jednocześnie zmniejszanie częstotliwości pobudzeń komórek mięśniowych wskazuje na rozwój zmian w układzie nerwowym kontrolującym czynności mięśni.
W czasie długotrwałych wysiłków, o umiarkowanej lub małej intensywności, czynnikami prowadzącymi do rozwoju zmęczenia mogą być: wyczerpanie zasobu glikogenu w komórkach mięśniowych, odwodnienie, wzrost temperatury ciała ltp
Duży wpływ na rozwój zmęczenia ma występowanie obciążeń statycznych mięśni, w czasie których dochodzi szybko do rozwoju zmęczenia w związku z utrudnionym odpływem i dopływem krwi do pracujących mięśni, co sprzyja gromadzeniu się w nich produktów przemiany materii i ciepła. Powoduje to zmniejszenie siły skurczu na skutek upośledzenia funkcji aparatu skurczu komórek mięśniowych i szybkie narastanie bólu mięśni w związku z drażnieniem zakończeń bólowych nerwów czuciowych znajdujących się pomiędzy komórkami mięśniowymi.
Fizjologiczne przyczyny zmęczenia:
upośledzenie mechanizmów pobudzenia komórek upośledzenie funkcjonowania sprężenia elektromechanicznego upośledzenie funkcji aparatu kurczliwego
- wyczerpanie substratów energetycznych