SCAN0105

Patogeneza chorób wywołanych prątkami niegruźliczymi

□ Z uwagi na rozpowszechnienie prątków nlegruźliczych uważa się, że n większości przypadków do zakażenia dochodzi w wyniku kontaktu ze środowiskiem (nie od człowieka lub zwierzęcia). Prątki ntegruźllcze są słabymi patogenami, dlatego do choroby ntml wywołane) (mikobak-:erlozy) dochodzi tylko w przypadku uszkodzenia naturalnych barier ibronnych człowieka (np. przerwanie ciągłości skóry lub błon śluzowych), bądź w przypadku uogólnionych zaburzeń odporności (w vyniku leczenia immunosupresyjnego po przeszczepie narządów, u rhorych na białaczkę, HIV/AIDS i In.)

3 Może przybierać postać mlkobakterlozy węzłów chłonnych, płuc, ozslanych guzków lub ropni skórnych, które drenują się samoistnie.

Farmakoterapia mikobakterioz

-    Zakażenie M. avium lub M. intracellulare (MAC) leczy się klarytromycyną z EMB lub RMP,

-    M. kansasii INH, RMP i EMB

-    Czas leczenia do 24 miesięcy lub >12 miesięcy od momentu, kiedy wynik posiewu staje się ujemny.

W każdym przypadku choroby wywołane) przez prątki nlegrużlicze poleca się wykonanie testów oporności na wszystkie teki przeciwprątkowe oraz antybiotyki o szerokim spektrum, w tym chlnolony, erytromycynę, blseptol, amikacynę, Imipensm, cefalosporyny IHgen. oraz klofazymlnę stosowana w leczeniu trądu.

Nie należy wykonywa biopsji, gdyż prowadzi to do utrzymujących się przetok _ _ _