71
Rys. 4.41. Schemat elektrycznego członu różniczkującego
Rys. 4.42. Schemat elektrycznego członu oscylacyjnego
Po przekształceniu otrzymujemy:
dU? dUt
RC^rl + U y — RC —5-^ . dt 2 dt
Gdy przyjmiemy, że stała czasowa
T= RC,
otrzymamy:
dU 2 t_2
dt
a więc równanie rzeczywistego członu różniczkującego (4.22). • Człon oscylacyjny
Prąd płynący w obwodzie opisują zależności*
. Ui-U2-Ul I ^dU2
'■ R ■ '■ dt \
Spadek napięcia na cewce L
Po zróżniczkowaniu obustronnie drugiej zależności określającej prąd płynący w obwodzie i uwzględnieniu pozostałych wzorów otrzymujemy:
Ui = LC
d2U7
dt2
dUn
RC—± +U2 dt
otrzymamy:
Gdy przyjmiemy, że Tz = LC i £ = —*