3. Metody badań geografii turyzmu
Wartość R = 2,1491 oznacza, że rozmieszczenie obiektów na danym obszarze ma rozkład heksagonalny, R = 1 oznacza układ losowy, a R = 0 występuje wówczas, gdy zjawisko jest skupione w jednym miejscu. Metodę tę z powodzeniem zastosowali P.E. Lovingood i L.S. Mitchell [1978], którzy badali rozmieszczenie zagospodarowania rekreacyjnego w Columbia w stanie Karolina Północna. | |
Tabela 1. Ocena perspektyw |
rozwoju agroturystyki w Polsce (metodą SWOT) |
Mocne strony (istrenghts): |
- zachowanie się wiejskiego krajobrazu kulturowego i tradycyjnych form rolnictwa, - zachowanie się tradycji charakterystycznych dla społeczności wiejskich (np. rękodzieło, kuchnia, obrzędy, znajomość lokalnej historii itp.), - atrakcyjność środowiska przyrodniczego |
Słabe strony (weaknesses): |
- niedostateczne wyposażenie techniczne budynków wiejskich, - brak u rolników środków finansowych koniecznych do przeprowadzana niezbędnych inwestycji związanych z przyjmowaniem turystów, - brak u rolników wiedzy w zakresie marketingu i zarządzania, - niska aktywność społeczna na poziomie lokalnym, - postawa niechęci wobec obcych |
Szanse (iopportunińes): |
- wzrost zainteresowania na świecie turystyką na obszarach wiejskich, - pojawienie się w Polsce mody na agroturystykę, - poparcie ze strony państwa idei agroturystyki (na szczeblu kraju i województw), - poparcie agroturystyki ze strony władz samorządowych, - pomoc Unii Europejskiej (w zakresie szkolenia rolników i finansowania przedsięwzięć agroturystycznych itp.) |
Zagrożenia (thręats): |
- utrzymywanie się małego zainteresowania w społeczeństwie polskim agroturystyką, - niekorzystna polityka kredytowa państwa oraz banków wobec przedsięwzięć o przeznaczeniu agroturystycznym, - utrzymywanie się niestabilnej polityki podatkowej, - utrzymywanie się niskiego stopnia świadomości ekologicznej wśród ludności wiejskiej, - konkurencja ze strony innych krajów europejskich |
Źródło: A Kowalczyk [1995]. |
Obok podanych wyżej współczynników i miar statystycznych szeroko spopularyzowanych w geografii, do badania zjawisk turystycznych są stosowane również metody pochodzące z innych dziedzin nauki. Przykładem metody często stosowanej w naukach ekonomicznych i zarządzaniu, a od pewnego czasu z powodzeniem używanej w geografii tuiyzmu, jest metoda SWOT (od angielskich terminów strenghts, weaknesses, opportunińes, threatś). Jest ona używana przede wszystkim do określenia możliwości rozwoju turystyki na danym obszarze. Najczęściej pod określeniami „mocne strony” i „słabe strony” rozumie się czynniki wewnętrzne mające wpływ na rozwój danego zjawiska, natomiast pojęcia „szanse” i „zagrożenia” są stosowane dla czynników zewnętrznych. Niekiedy przez pojęcie