img055 (8)

męsk;| ¹ żeńską wielu atrybutów psychologicznych. Granice pici nie będą dla nich s/iywno wy/nac/one zachowaniem lub postępowaniem. Dla takiego dziecka różnice płci nie będą jako jedyne wyznaczały całości życia osobniczego. Gdy pomyślimy o dziecku urodzonym w 1920 roku i zechcemy wyobrazić sobie, jaki był jego zawód lub jego zachowanie i status społeczny w pięćdziesiątym roku życia, to zasadniczym pytaniem. które postawimy, będzie: jakiej płci jest ta osoba? Płeć dziecka wyznaczała bowiem kierunek jego zainteresowali, rodzaj kariery, celów, osiągnięć itp. tymczasem nie wydaje się, aby płeć dziecka urodzonego w roku 2000 w sposób zasadniczy wyznaczała kierunek jego przyszłej drogi życiowej w sensie zawodowym lub społecznym.

Zmiany w statusie społecznym oraz w nastawieniu psychologicznym odbijają się również w modzie. O ile w latach sześćdziesiątych XX wieku można było mówić o pewnym sfeminizowaniu mody męskiej, o tyle od lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych można mówić

0    zmaskulinizowaniu mody kobiecej. Różnice w modzie i wyglądzie zewnętrznym zacierają się coraz bardziej. Szczególnie w idoczne jest to u młodzieży i ludzi młodych, gdyż niekiedy na pierwszy rzut oka nie można określić płci danej osoby. W niektórych wypadkach trudno zorientować się na podstawie ubioru lub uczesania, do jakiej płci należy dana osoba, szczególnie z. chwilą wprowadzenia mody niepodkreślającej piersi u kobiet i gdy spojrzenie oraz sposób poruszania się młodego człowieka nie mają nic z męskiej energii

1    zdecydowania, choć jego pociąg płc iowy jest heteroseksualny.

Nie sposób odpowiedzieć na pytanie, czy zacieranie się różnic pomiędzy płcią żeńską i męską oraz coraz częściej występujący - zarówno pod względem psychologicznym. umysłowym, jak pod względem zac ho-wania oraz ubioru - typ ,.unisex" wpływa na rozwój homoseksualizmu. Wydawać się może. że to zacieranie się różnic wzmocni tendencje homoseksualne, zmniejszy się bowiem, w każdym razie po części, wzajemne zainteresowanie odmiennością płciowy, /niknie też częściowo konwencjonalna gra, tak charakterystyczna dla kultury europejskiej, w której mężczyzna przybiera! rolę zdobywającego, a kobieta zdobywanej. Być może ten stary wzór zac howania jest dla młodego pokolenia nieaktualny, ponieważ nie panuje w nim rzeczywiste równouprawnienie.

'lak więc brak pewnych atrybutów kobiecości i męskości może osłabić zainteresowanie między osobami o odmiennej płci. /. drugiej strony zniesienie lub obniżenie barier, jakie istniały między płcią męską i żeńską. przyczyni się do łatwiejszych wzajemnych kontaktów oraz usunie wiele zahamowań psychologicznych. Na przykład w rozwoju homoseksualizmu u chłopców istotny jest lęk przed przyjęciem agresywnej roli męskiej i obawa przed niepodołaniem tej roli. Chłopak, który obawiał się, że nie sprosta kulturowym wymogom związanym z płcią męską, uciekał w kierunku zachowania homoseksualnego. Podobnie dziewczyna, która miała zainteresowania matematyczne i techniczne. przypisywane w naszej kulturze mężczyznom, a nie wykazywała zainteresowań pracami domowymi, mogła uważać, że nie jest w pełni kobieca i przyjąć - w sensie psychologicznym, a następnie psychoseksualnym - rolę męską.

Zacieranie się różnic między zajęciami kobiet i mężczyzn i nieuzależnianie pojęc ia kobiecości lub męskości od określonego typu zainteresowań lub zdolności pozbawi wiele osób konlliktów związanych z ich męską lub żeńską identyfikacją. Łatwiej im będzie wybrać obowiązujący, heteroseksualny typ nastaw ienia psychoseksualnego. Jedno wydaje się pewne - wraz z zanikiem