Wyznaczymy jeszcze początkowe rozwiązanie dopuszczalne za pomocą metody minimalnego elementu macierzy. Przekształcona macierz kosztów ma postać podaną w tabl. 80.
Tablica 80
Magazyny |
Piekarnie |
At | ||||
Pi |
P2 |
P3 |
P* |
F | ||
M, |
10 |
1 |
0 |
0 |
0 |
100 |
m2 |
0 |
41 |
20 |
10 |
0 |
50 |
m3 |
19 |
0 |
19 |
59 |
0 |
80 |
Bj |
40 |
60 |
50 |
50 |
30 |
230 |
Również w tym przypadku wszystkie przewozy udało się rozmieścić w klatkach z zerami, a zatem rozwiązanie przedstawione w tabl. 81 jest rozwiązaniem optymalnym.
Tablica 81
Magazyny |
Piekarnie |
Ai | ||||
Pi |
P2 |
P3 |
P4 |
F | ||
M, |
50 |
50 |
100 | |||
m2 |
40 |
10 |
50 | |||
m3 |
60 |
20 |
80 | |||
Bi |
40 |
60 |
50 |
50 |
30 |
230 |
Aby zatem zminimalizować łączne koszty transportu i magazynowania, magazyn powinien dostarczyć 50 t mąki do piekarni P3 i 50 t mąki do piekarni P4, magazyn M2 powinien dostarczyć 40 t mąki do piekarni Pj i 10 t mąki pozostawić w magazynie, a magazyn M3 powinien dostarczyć 60 t mąki do piekarni P2 i 20 t mąki magazynować. Łączne koszty wyniosą:
2500+ 1000+1600 + 2400 (koszty transportu) +
+ 50 + 120 (koszty magazynowania) = 7670 zł.
Przykład 17. Kolejną zmianą, którą wprowadzamy do poprzednich przykładów, jest założenie, że dostawcami mąki do piekarń są jej bezpośredni producenci - młyny (Ml5 M2, M3), a parametry At są ich potencjalnymi zdolnościami produkcyjnymi. Obok kosztów transportu podane są także koszty produkcji 1 t mąki (ht w zł) w poszczególnych młynach. Po uwzględnieniu tych informacji tabl. 78 przybierze postać tabl. 82.
Podać optymalny plan produkcji i transportu mąki z młynów do piekarń, tak aby zminimalizować łączne koszty produkcji, transportu i magazynowania mąki. Zakładamy, że zdolności produkcyjne młynów będą w pełni wykorzystane, a nadwyżka produkcji ponad zapotrzebowanie odbiorców będzie magazynowana w młynach, przy czym jednostkowe koszty magazynowania wynoszą kolejno: 5, 5, 6.
Magazyny |
1’iek urnie |
X, |
h, | |||
1*, |
Pi |
P* | ||||
M, |
50 |
40 |
50 |
20 |
100 |
680 |
m2 |
40 |
80 |
70 |
30 |
50 |
660 |
m3 |
60 |
40 |
70 |
80 |
80 |
700 |
Bj |
40 |
60 |
50 |
50 |
Rozwiązanie. Jest to przykład zagadnienia transportowo-produkcyj-nego. Zmienne decyzyjne xtJ będziemy interpretować obecnie jako wielkość produkcji i-tego młyna dostarczoną do j-ej piekarni (lub pozostającą w młynie w przypadku xi5; i= 1,2,3). Przy tej interpretacji zmiennych decyzyjnych formalny zapis warunków ograniczających i brzegowych jest taki sam jak w przykładzie 16, natomiast aby ułatwić zapis funkcji celu, w tabl. 83 zestawiono łączne koszty produkcji, transportu i magazynowania kip obliczone według wzoru:
kij = ht + cu.
Tablica 83
Magazyny |
Piekarnie | |||||
P3 |
P2 |
P3 |
P* |
F | ||
M, |
730 |
720 |
730 |
700 |
685 |
100 |
m2 |
700 |
740 |
730 |
690 |
665 |
50 |
m3 |
760 |
740 |
770 |
780 |
706 |
80 |
Bj |
40 |
60 |
50 |
50 |
30 |
230 |
Funkcja celu przybierze zatem postać:
K(xij) = 730xn 4-720x124-730x13-i-700x144-685x154-4- 700x21 + 740x22 + 730x23 + 690x24 4- 665x25 4-4 760x31 + 740x32 4 770x33 4 780x34 4- 706x35->min.
Rozwiązanie optymalne, uzyskane za pomocą metody minimalnego elementu macierzy (wszystkie przewozy udało się rozmieścić w klatkach z zerami) jest następujące:
x13 = 50, x14 = 50, x21 = 40, x25 = 10, x32 = 60, x35 = 20;
K(X*) = 164670.
Należy zauważyć, iż konstrukcja optymalnego planu przewozów jest możliwa także przy założeniu, że zdolności produkcyjne młynów będą wykorzystywane tylko w takim stopniu, w jakim wymaga tego zapotrzebowanie piekarń. Wówczas fikcyjnym odbiorcą będzie nie magazyn, lecz nie wykorzys-
99