Przez 40 dni możemy się obyć bez pożywienia, przez 4 dni bez picia, ale nie wytrzymamy bez powietrza nawet 4 minut.
Jednakże ze spostrzeżeniem tego faktu jest wprost na odwrót: nie zauważamy naszego oddychania, natomiast jedzenie i picie traktujemy jako bardzo ważne. Skąd to się bierze? Nasze ciało oddycha „samo z siebie”. Niezawodnie i regularnie wdychamy i wydychmy powietrze.
Ta organizacja naszego ciała jest bardzo sensowna, gdyż mielibyśmy zbyt wiele do roboty, gdybyśmy co 10 sekund musieli myśleć o wdychaniu powietrza.
Dzieci leżą na podłodze i kładą ręce na brzuchu. Potem spokojnie i powoli wdychają powietrze przez nos. Czują, jak powietrze wciągane jest przez nozdrza, jak napełniają się nim i rozciągają na zewnątrz brzuch i klatka piersiowa. Podczas wydychania powłoka brzuszna znów się zmniejsza, a powietrze wypływa z ciała przez nos.
Gdy dzieci o to zapylają, możecie wyjaśnić ten skomplikowany proces w sposób trochę uproszczony:
Pod klatką piersiową są płuca i tam dociera powietrze przy wdychaniu. Klatka piersiowa rozciąga się przy tym, co dzieci mogą poczuć. Zostało zrobione miejsce dla dużej ilości powietrza, które jest potem wciągnięte. Jest to wdech.
W płucach, poprzez małe pęcherzyki płucne wydobywany jest z powietrza tlen i przekazywany do krwi. Podczas wydechu, klatka piersiowa się ściska - to również dzieci mogą odczuć - i pozostałe powietrze zostaje usunięte. Aby nasze ciało nie stawało się jak balon, z każdym wdechem pełniejsze i pełniejsze, przy wydechu pozbywamy się dodatkowo starego, zużytego powietrza, które było uprzednio w organizmie.
Powietrze do oddychania
Wskazówka: Papierowe torebki można dostać w sklepach ze zdrową żywnością lub u piekarza.
Wskazówka: Na pytanie: „Co wdycha człowiek?”, dorosłym przychodzi do głowy spontaniczna odpowiedź: „Tlen!" Ale to nieprawda. Wdychamy powietrze! Oczywiście w płucach użytkujemy tylko tlen z powietrza.
Informacja dla ciekawskich
Podczas wydechu przepona porusza się do dołu, a mięśnie międzyżebrowe podnoszą klatkę piersiową. Tak powstaje ssanie, które prowadzi powietrze przez tchawicę do oskrzeli i ostatecznie do pęcherzyków płucnych. Pęcherzyki płucne rozszerzają się i przyjmują tlen. Przez ich ścianki tlen oddawany jest do wło-skowatych naczyń krwionośnych, które odprowadzają go za pomocą czerwonych ciałek krwi.
Przy wydechu klatka piersiowa się obniża, przepona porusza się do góry, a pozostałe powietrze zostaje wypompowane z płuc. Jednocześnie pęcherzyki płucne zwężają się i usuwają dwutlenek węgla, który otrzymały z krwi poprzez włosowate naczynia krwionośne.
Każde dziecko otrzymuje cienką papierową torebkę. Teraz chodzi
0 to, aby głęboko nabrać powietrza
1 zrobić wydech do torebki.
A więc: nadmuchujemy torebkę i szybko zatykamy!
Dzieci obserwują swe torebki: „Wydmuchałem aż tyle powietrza!” Następnie znów przystawiają torebki do ust i wykonują wdech nad torebką - torebka kurczy się. Później robią jeszcze raz wydech - torebka napełnia się po raz drugi.
43