Ryzyko aktywne jest zależne od samych inwestorów tworzących przedsiębiorstwa ponadnarodowe. Wynika ono z niepewności, czy przyszła realizacja i eksploatacja inwestycji tego przedsiębiorstwa spełni oczekiwania w zakresie wymagań stopy zwrotu w danym horyzoncie czasu. Ryzyko aktywne wynika zatem z niepewności, czy oczekiwana efektywność inwestycji (iei przyszła zdolność do kreowania zysku) umożliwi lub wręcz zagwarantuje inwestorom potencjalną zdolność do pełnej obsługi kredytów i regulacji innych zobowiązań.
m Ryzyko transferu nowoczesnej techniki i technologii produkcji,
■ Ryzyko transferu kapitału rzeczowo-finansowego,
■ Ryzyko transferu zysków,
■ Ryzyko nowych rynków pracy,
■ Ryzyko nowych rynków zbytu,
■ Ryzyko międzynarodowych instrumentów regulacyjnych.
■ ryzyko ochrony aktywów,
■ ryzyko zyskowności operacji przedsiębiorstw ponadnarodowych.
Bodźce i bariery w inwestowaniu międzynarodowym (czyli zachęty i ograniczenia) są wykorzystywane zarówno przez kraje przyjmujące inwestycje, jak i przez kraje eksportujące swój kapitał. Dzięki korzystaniu z tych pozornie przeciwstawnych instrumentów kraje chcą mieć wpływ na wielkość i strukturę inwestycji. Rezygnacja ze stosowania bodźców może zmniejszyć konkurencyjność danego kraju w pozyskiwaniu inwestycji, z uwagi na zastosowanie podobnych instrumentów przez inne państwa.