IMGA99 (2)

isa warzywa psiankowate

Rys. 7.14. Owoce papryki odmiany Danube

Wiele z tych cech mają odmiany o silnym wzroście roślin i dużych owocach, przeważnie w kształcie graniastosłupa, uprawiane w Europie Zachodniej, a produkowane przede wszystkim przez holenderskie firmy nasienne. Nadają się one doskonale do uprawy pod osłonami, szczególnie zaś do uprawy w szklarniach. Odmiany te można zestawić w cztery grupy o odmiennych typach owoców (rys. 7.13): e Owoce zielone, a w fazie dojrzałości fizjologicznej czerwone, w kształcie regularnego

graniastosłupa. tzn. o szerokości owocu ió-wnej mniej więcej jego długości („błock/' — rys. 7.13, typ a). Masa owocu wynos zazwyczaj 100—150 g. Duże uznanie w lej grupie odmian zdobyły: Redgold F„ Ben-digo F, (Enza Żaden), Bell Boy F„ Sirono F, (Royal Sluis), Bellamy F,, Memphis F,j (Sluis and Groot). Bruinsma Wonder (Btui-nsma), Danube (Van den Berg), Rumba (Rijk Zwaan).

e Owoce zielone, w fazie dojrzałości fizjologicznej żółte, podobnego kształtu jak grupa poprzednia („blocky"). Odmiany o złocistym kolorze skórki stają się coraz bardziej poszukiwane. Do tej grupy należą odmiany: Luteus F,. Goldstar (Enza Żaden), Sunboy F,, Portos F| (Sluis and Groot), Gold Crest (Bruinsma).

• Owoce zielone, w fazie dojrzałości fizjologicznej czerwone, w kształcie wydłużonego graniastosłupa, tzn. długość owocu jest znacznie większa niż jego szerokość („lon-gar blocky" — rys. 7.13. typ b). Masa owocu wynosi 150—200 g. Cenionymi odmianami w tej grupie są: Lamyuo F,. Mayata F, (Royal Sluis). Vigaryo F, (Enza Żaden). Clovis F,. Gedeon F, (Sluis and Groot). a Owoce zielone, w fazie dojrzałości fizjologicznej żółte, o podobnym kształcie jak poprzednia grupa. Znane odmiany to: Mika-lorF|, Gladiator F, (Enza Żaden), Amador F, (Sluis and Groot).

W naszych warunkach bardzo przydatne, zwłaszcza do uprawy pod folią, są odmiany wykształcające mniejsze owoce, lecz w dużej ilości, o kształcie stożka (rys. 7.13, typ c), jak; czechosłowacka PCR czy węgierska So-roksśru Hajtató lub Feherdzon (samokoń-cząca).

Na uwagę zasługują polskie odmiany, które pod względem wydajności ustępują wprawdzie odmianom zagranicznym, lecz nasiona ich są znacznie taósze i łatwiej dostępne. Masa owocu wynosi 50—60 g. Odmiany te. ze względu na kształt owoców można podzielić na dwa typy. Owoce w kształcie wydłużonego stożka (rys. 7.13, typ c) mają odmiany: Poznańska Słodka. Mira, Jantar, Stano, Ino i Kano. Kształt krótkiego stożka (rys. 7.13, typ d) mają owoce odmian: Remi. Kujawianka i Zefir. Barwa owocu może być zółtawoseledynowa (Poznańska Słodka), kremowożółta (Remi), jas-nożółta (Jantar) lub w odcieniach zieleni (Kujawianka, Stano. Ino. Kano. Zefir). Odmiany te mogą być z powodzeniem uprawiane w tunelach foliowych.

W pomieszczeniach nie uprawia się w zasadzie papryki odmian pomidorokształtnych.

Większość z wymienionych odmian została zbadana w polskich warunkach (Cebula i in. 1982. Łukowicz 1985: Buczkowska i Kossowski 1985; Dobrzańska i Michalik 1982; Dobrzańska 1985; Kościelniak 1985; Nowaczyk 1985).