się języków lub trudności z odnalezieniem drogi w mieście do nowych miejsc. Pewni ludzie chętnie okazują przyjacielskie uczucia przez poklepywanie, obejmowanie, przytulanie, ale nie lubią, gdy mm ich obejmują czy poklepują.
Deficyty w zakresie integracji sensorycznej nie oznaczają występowania zawszę bardzo rozległych zaburzeń w tym zakresie. Istnieje wiele stopni i wiele rodzajów zaburzeń SI. W zależności od rodzaju zaburzeń mogą one utrudniać proces czytania, pisania, samoobsługi czy wykonywania ćwiczeń sportowych. Inne charakterystyczne zachowania, których przyczyny mylnie wiązane, są3 ^hiii^ftpi^j^^ncjonalnymi, a które w rzeczywistości wynikają z pewnych deficytów integracji sensorycznej, to: impulsywnosc, nadpobudliwość, nadwrażliwość na dotyk (podczas gdy dla wielu z nas obejmowanie jest wyrazem uczuć i daje poczucie bezpieczeństwa, u tych osób powoduje niepokój i irytację). V
CO MOŻE POMÓC DZIECKU W POKONANIU JEGO PROBLEMÓW?
Testy, Kliniczna Obserwacja i techniki terapeutyczne stosowane przez terapeutów SI mogą pomóc w rozpoznaniu i terapii większości przedstawionych powyżej objawów zaburzonej integracji sensorycznej. Oczywiście terapia SI nie jest lekarstwem na wszystko.
JAK POWSZECHNE SĄ DEFICYTY INTEGRACJI SENSORYCZNEJ?
Niektóre badania wskazują, że od 15% do 45% populacji ma niezidentyfikowane problemy, które wpływają na możliwości ruchowe i uczenie się w szkole oraz na rozwój emocjonalny i kształtowanie się zachowania. Większość z nich to zaburzenia integracji sensorycznej. Inne badania wskazują, że dzieci z zaburzeniami neurologicznymi (zespół Downa, autyzm, mózgowe porażenie dziecięce itp.) mają również dysfunkcje w zakresie integracji sensorycznej.
Pewne deficyty SI są tak subtelne, że bywają lekceważone i zwykle mówi się, że „dziecko z tego wyrośnie” lub „gdyby chciał, to potrafiłby to zrobić” czasem „ono ma po prostu zaburzenia emocjonalne”. Inni myślą, że dziecko jest niezgrabne ruchowo i nic na to nie można poradzić. Czasem rodzice uważają, że ich inteligentne dziecko samo poradzi sobie z tymi problemami. Niektórzy mówią „to dziecko wolno czyta, bo jego ojciec też wolno czytał”. Wszystko to są błędne sposoby myślenia i interpretacji dziecięcych problemów.
Wiele dzieci z niezidentyfikowanymi problemami w uczeniu się i z deficytami integracji sensorycznej, rosnąc bez terapii w okresie dorastania
34