W praktyce szkolnej coraz częściej spotykamy się z dziećmi sprawiającymi trudności wychowawcze lub w nauczaniu. Wyrobili oni sobie negatywną postawę wobec siebie i wobec szkoły a w konsekwencji utracili motywację do nauki. Można wyodrębnić kilka typów uczniów trudnych:
- uczniowie hałaśliwi, o bardzo dużym zasobie energii,
- aktywni i bardzo rozmowni,
- cisi, bierni i nieśmiali,
- bez motywacji,
- mało zdolni,
- osamotnieni, odizolowani od grupy z powodu wad wymowy, kalectwa czy otyłości.
Takich uczniów jest coraz więcej, zarówno w przedszkolach, szkołach podstawowych jak i na wyższych szczeblach kształcenia. Problemowi temu towarzyszą jeszcze inne, bardziej skrajne zachowania jak alkoholizm czy narkomania. Dlatego też nauczyciele stając się coraz bardziej bezsilni czują większą potrzebę dowiedzenia się jak wzmocnić motywację uczniów trudnych tak, by mieli pozytywne nastawienie wobec siebie, szkoły i wychowawców. Pomóc tu może podejście oparte na wzajemnym szacunku i zrozumieniu ich problemów.
Do tej pory nauczyciele z reguły nie byli przygotowywani do pracy z uczniami trudnymi, dlatego ich postępowanie było raczej intuicyjne, wspierane konsultacjami z innymi nauczycielami. Na tym tle pojawiają się frustracje nauczycieli dodatkowo wzmocnione brakiem czasu i coraz większą liczbą uczniów wymagających pomocy a także ogromnymi wymaganiami stawianymi przez władze oświatowe, dyrektorów placówek i rodziców. Wszystko, co nauczyciel robi w klasie ma znaczenie dla motywacji uczniów, bowiem oni
2