kscan
20

roztworów alkoholi, np. w CC1₄. Natomiast wzrost stężenia alkoholi prowadzi do powstania dimerów, a następnie poliasocjatów, dlatego w widmie oprócz pasma swobodnej grupy —OH pojawiają się w obszarze niższych częstości nowe pasma. Przypadek taki ilustrują fragmenty widm cykloheksanolu w CC1₄, przedstawione na rys. 7.48. Widzimy, że w miarę wzrostu stężenia cykloheksanolu zanika pasmo wolnej grupy —OH przy 3620 cm^-1, a pojawiają się nowe pasma, których intensywność wzrasta.

7.4.5.2. Analiza ilościowa w podczerwieni

Prawa absorpcji opisane w rozdziale poświęconym spektrofotometrii UV —Vis odnoszą się także do spektrofotometrii IR. Dlatego w analizie ilościowej w zakresie podczerwieni korzystamy z zależności, że absorbancja jest proporcjonalna do stężenia analizowanej próbki. Wybór warunków oznaczania w tej metodzie jest tak samo istotnym zagadnieniem jak w spektrofotometrii UV —Vis. Należy zatem:

a)    dokonać wyboru pasma analitycznego. Pasmo to powinno być intensywne i nic może nakładać się na pasma innych składników próbki;

b)    wybrać odpowiedni rozpuszczalnik, który powinien dobrze rozpuszczać próbkę i który nie może dawać pasm własnych w zakresie pasma analitycznego;

c)    dobrać odpowiednie stężenie próbki i grubość warstwy absorpcyjnej;

d)    dokonać eliminacji absorpcji tzw. tła, tzn. absorpcji spowodowanej obecnością nie oznaczonych składników w próbce. Przy obróbce „ręcznej” najczęściej stosowaną metodą eliminacji absorpcji tła jest metoda linii podstawowej. Sposób postępowania jest przedstawiony na rys. 7.49. Krzywa absorpcji związku badanego wykazuje minimum przepuszczalności T_s (maksimum absorpcji) przy X₁. Jeżeli poprowadzi się styczną (tzw. linię podstawową) do krawędzi krzywej absorpcji, to w punkcie Z przetnie ona prostą prostopadłą do osi odciętych, przechodzącą przez punkt ż₁. Linia podstawowa jest oszacowaniem miejsca, gdzie powinna znajdować się linia tła, przy nieobecności pasma absorpcji substancji oznaczanej. Punktowi Z odpowiada zatem

Rys. 7.49. Graficzny sposób postępowania w metodzie linii podstawowej

127