—_
___________
Podstawy dydaktyki ogólnej, których pierwsze wydanie ukazało się w 1972 roku, a więc przed ponad ćwierćwieczem, miały do 2000 roku aż jedenaście edycji, z których ostatnia ukazała się w łącznym nakładzie ponad 50 tys. egzemplarzy. Edycja ta znacznie różniła się nie tylko od wydania pierwszego, lecz i od kilku następnych, które były systematycznie zmieniane i aktualizowane. Tym jednak razem, tzn. w przypadku obecnego wydania, zdecydowałem się na wprowadzenie zmian tak zasadniczych, iż uzasadniona stała się również zmiana tytułu podręcznika z Podstaw dydaktyki ogólnej na Dydaktykę ogólną. Zmiany dotyczą przy tym nie tylko struktury podręcznika, który składa się obecnie z czterech odrębnych części, a mianowicie „Pojęcia i przedmiotu dydaktyki”, „Procesu kształcenia”, „Składników procesu kształcenia” oraz „Dydaktycznych problemów współczesności”, lecz również jego treści, którą starałem się zaktualizować m.in. pod kątem zadań czekających nasze szkolnictwo w związku z zamierzonym wstąpieniem Polski do Unii Europejskiej.
Podręcznik dydaktyki ogólnej - jak sądził w 1948 roku Kazimierz So-śnicki, autor opublikowanej wówczas Dydaktyki ogólnej - „ma za zadanie przedstawić podstawowe i najważniejsze zagadnienia tej dyscypliny, najbardziej typowe odpowiedzi na nic oraz główne pojęcia, z którymi w tej dziedzinie zwykle się spotykamy”. Mam nadzieję, że po wprowadzonych przeze mnie zmianach niniejsza edycja Dydaktyki ogólnej czyni zadość tym wymaganiom, a zatem zasługuje na nadany jej tytuł.
Czesław Kupisiewicz
Warszawa, czerwiec 2000 roku