Kryteria ocen:
Ocena celująca-student pogłębia wiedzę z zakresu rozpoznawania wad wymowy i zaburzeń mowy, powstawania rozwoju mowy, postępowania logoterapeutycznego; poszerza wiedzę z zakresu poprawności mowy (pod względem m.in. fonicznym).
Ocena bardzo dobra- student sprawnie operuje pojęciami z zakresu profilaktyki logopedycznej oraz rozpoznawania prostych wad wymowy i sposobów ich usuwania ;potrafi usprawniać narządy mowy i słuch fonematyczny; pracuje nad własną artykulacją (autokorekcja).
Ocena dobra- student zna i rozumie mechanizmy powstawania i rozwoju mowy, potrafi rozpoznawać proste wady wymowy, zna i rozumie zasady postępowania logoterapeutycznego w przypadku tych wad; wie jaką rolę pełni słuch fonematyczny i jakie jest jego znaczenie, zna ćwiczenia stosowane w terapii logopedycznej i ich cele.
Ocena dostateczna- student posiada dostateczną wiedzę z zakresu: powstawania i rozwoju mowy człowieka, rozpoznawania prostych wad wymowy, usprawniania słuchu fonematycznego, zaleceń prawidłowej wymowy, ćwiczeń stosowanych w terapii logopedycznej.
Metody pracy:
Wykład, pokaz, autokorekcja z użyciem lusterek.
Ćwiczenia oddechowe, artykulacyjne- sprawności narządów mowy( przed lustrem), słuchu fonematycznego.
Filmy video: „Ćwiczenia logopedyczne”, „Masaż logopedyczny”, „Metoda słuchowa w nauczaniu mowy dzieci głęboko niedosłyszących”, „ Mutyzm wybiórczy”.
Film DVD: „Zagadki logopedyczne smoka Szczepana”.
Nagrania dzieci z wadami wymowy.
Praca tekstami z zakresu techniki wyrazistości mówienia.
Tematyka zajęć.
1. Powstawanie i rozwój mowy człowieka( kształtowanie się mowy dziecka).
2. Czym zajmuje się logopedia?- i jej interdyscyplinarny charakter.
3. Od czego zależy prawidłowy rozwój mowy?- zagadnienia profilaktyki logopedycznej.
4. Klasyfikacja głosek języka polskiego- repertuar dźwięków; głoski a litery; wymowa a język pisany.
5. Zagadnienia poprawności wymowy (szczególnie pod względem fonicznym). Wymowa prawidłowa. Błąd wymowy.
6. Wady a zaburzenia mowy. Klasyfikacja zaburzeń mowy wg. Leona Kaczmarka.
7. Wady wymowy najczęściej spotykane u dzieci w wieku 7-10 lat, ich rozpoznawanie i postępowanie logoterapeutyczne. Substytucje a deformacje głosek.
8. Ćwiczenia logopedyczne, masaż logopedyczny- autokorekcja.
9. Słuch fonematyczny jego rola w rozwoju mowy.
10. Postępowanie logoterapeutyczne w przypadkach zaburzeń tempa i płynności mówienia. Dzieci z niską kompetencją językową (program terapeutyczny).
11. Praca z dzieckiem niedosłyszącym- budowanie języka. Mowa dzieci z rozszczepami podniebienia.
12. Organizacja opieki logopedycznej- warsztat pracy logopedy.