Uszkodzenia ptuca do Jamy opłucnej nalewa się wodę, aby płuca znalazły się pod jej powierzchnią, a przez tchawicę wydyma się zanurzone ptu< a, oh « i wti|(j< miejsce, z którego wydobywają się pęcherzyki powietrza.
W przypadku zgonu wskutek zagardlenia niezbędne jest bardzo drobiazgowe preparowanie poszczególnych warstw tkanek miękkich szyi w celu ujawnienia podbiegnięć krwawych. Nieostrożne rękoczyny podczas sekcji mogą być przyczyną naciekania krwi z obficie wypełnionych naczyń do wiotkiej tkanki łącznej i między powięzie. Aby uniknąć wyhrocęyn pośmiertnych w czasie preparowania, należy zastosować przed"badaniem narządów szyi „oakrwienie" tej okolicy ciała. W tym celu po otwarciu czaszki i Wyjęciu mózgu przechyla się głowę silnie ku dołowi, ułatwiając odpływ krwi z naczyń głowy i szyi (ryc. 3.14.).
Ryc. 3.14. Odkrwienie szyi podczas badania zwłok w przypadku śmierci z zagardlenia.
Z kolei po otwarciu klatki piersiowej i skontrolowaniu zawartości jam opłucnej, tnie się poprzecznie tchawicę i naczynia żylne na wysokości cięcia rękojeści mostka, a następnie unosi się głowę ku górze, aby w ten sposób ułatwić wypływanie krwi z naczyń szyjnych do jam opłucnej, preparując warstwowo „tak odkrwione" tkanki miękkie szyi, zwraca się uwagę na podbiegnięcia krwawe. m.in. w ścianach naczyń tętniczych, okolicach przyczepów mięśni, zwłaszcza most-kowo-obojczykowo-sutkowych, w mięśniach karku, w okolicy kości gnykowej i chrząstek krtani, którym towarzyszą czasem złamania tych struktur.
W celu wykrycia głębokich, izolowanych stłuczeń mięśni i głębokich wylewów krwawych, którym nie towarzyszą uszkodzenia skóry albo towarzyszą wyłącznie powierzchowne jej obrażenia, preparuje się skórę na dużych odcinkach grzbietu i kończyn, a następnie wykonuje się w tych miejscach cięcia dla ujawnienia głęboko umiejscowionych obrażeń ciała (wylewów krwawych, złamań wyrostków kolczystych oraz poprzecznych kręgów itp.) (ryc. 3.15.). Wskazaniem do takiego postępowania jest np. informacja o możliwości doznania urazu w wypadku d rogowym, upadku z wysokości. Podobnie dla wykrycia złamania żeber, po wydobyciu narządów klatki piersiowej, przecina się podłużnie wszystkie mlędzy-żebrza. Wówczas złamane żebro opada „jak klawisz”, uwidoczniając inle|sre złamania.
VU
Ryc. 3.15. Przebieg cięć skórnych i tka nek miękkich strony grzbietowej tułowia i kończyn w celu wykrycia ewen tualnych śladów obrażeń (wylewów krwi, uszkodzeń kości itp.).
Metody badań pośmiertnych płodu i noworodka są nieco odmienne od sposobów stosowanych w sekcji osób dorosłych. Różnice te są związane nie tylko z innymi proporcjami ciała, ale przede wszystkim z odmienną fizjopatologią. Szczególni' modyfikacje dotyczą sekcji zwłok noworodka w przypadkach podejrzanych o dzieciobójstwo. Oględziny zewnętrzne i wewnętrzne zwłok w tych przypadkach należą do czynności o bardzo dużym stopniu trudności i wymagają udziału doświadczonego specjalisty z zakresu medycyny sądowej.
Zasady badania zwłok noworodka można w dużym skrócie przedstawić na stępująco: p-c t -
1) zwrócenie uwagi na znamiona śmierci (czas ich występowania i intensywność różni się znacznie od znamion obserwowanych u dorosłych) i ewentualne cechy wcześniactwa, a także cechy żółtaczki;
2) pomiary ciało dotyczą nie tylko długości i masy ciała, ale wielu Innych parametrów «(oM>wnnych w inikropediatrii;
3) dokładny opis pępowiny no całym jej przebiegu (ewentualnie po uprzednim
|n] namoczeniu w WUtiMleji ........ " .........