70 URAZY I USZKODZENIA SPORTOWE
Do napadów niedokrwienia objawiającego się okrężnym zblednięciem jednego lub kilku palców i bólem dochodzi pod wpływem zimna czy po prostu używania rąk.
Postępujące upośledzenie krążenia w palcach, z powodu niedokrwienia tętnic palcowych, prowadzi do stanu określanego mianem „palec umierający” (dy-ing digit). Przejściowe niedokrwienie napadowe przechodzi w niedokrwienie stałe i palce przybierają zabarwienie fioletowe.
Jeśli rutynowe leczenie zachowawcze (leki, fizyko-, kinezyterapia) nie przynosi spodziewanej poprawy konieczne jest operacyjne usunięcie przyczyny choroby.
W czasie wykonywania wielu czynności zawodowych i dnia codziennego kończyny górne narażone są na sumujące się mikro- i makrourazy. Powierzchowne położenie tętnic ręki i palców umożliwia powstawanie niedokrwienia rąk.
W sporcie - szczególnie u siatkarzy, koszykarzy i basebollistów.
Obraz kliniczny bywa różny: od braku jakichkolwiek objawów po ciężkie niedokrwienie i objawy zespołu bark-ręka, ale zazwyczaj stwierdza się objaw Raynauda i (lub) oziębienie palca lub palców, których tętnice są dotknięte chorobą.
Aby nie przeoczyć choroby należy u każdego pacjenta wykonać badanie tętna na tętnicy promieniowej i tętnicy łokciowej oraz test Allena.
Do potwierdzenia rozpoznania i oceny możliwości leczenia operacyjnego zazwyczaj konieczne jest wykonanie arteriografii.
Podstawowe znaczenie w leczeniu ma ochrona rąk przed powtarzającymi się tępymi urazami poprzez zmianę pracy, dyscypliny sportowej lub używanie odpowiednich narzędzi i ochronnych rękawic. Tak, jak w przypadku innych chorób tętnic obwodowych powodujących niedokrwienie, należy uświadomić choremu konieczność unikania urazów i stosowania leków o działaniu naczynio-skurczowym oraz zaprzestania palenia tytoniu. Gdy objaw Raynauda jest dla chorego główną dolegliwością, ulgę może przynieść stosowanie a-blokera (pra-zosyny) lub blokera kanału wapniowanego (nifedypiny).
Jeśli leczenie chirurgiczne (mikrochirurgia) nie wchodzi w rachubę, gojenie owrzodzeń niedokrwiennych oraz utrzymanie długotrwałego rozszerzenia tętnic niedokrwionej ręki może ułatwić sympatektomia.
Do specyficznego zespołu niedokrwienia dochodzi u pracujących młotem.
Istotą choroby jest niedokrwienie palców spowodowane obkurczeniem się tętnicy łokciowej.
Różnego stopnia niedokrwienie palców, drętwienie, zaburzenie czucia, sztywność stawowa, oziębienie i zblednięcie skóry, ból przy pracy i niekiedy nawet owrzodzenie troficzne palców - najczęściej III i IV.
Bóle barku powstają na zasadzie zespołu bark-ręka. Niekiedy powstaje klasyczny zespół typu odruchowej dystrofii współczulnej.
W pierwszym rzędzie należy wyłączyć działanie szkodliwych bodźców zawodowych, sportowych itp. Jeśli stosowane równolegle leki i zabiegi poprawiające krążenie obwodowe nie przyniosą spodziewanego pożytku konieczne jest specjalistyczne leczenie chirurgiczne.
Choroby układu żylnego rzadko są przyczyną bólów barku; najczęściej mamy do czynienia z zakrzepicą żyły pachowej i podobojczykowej.
Choroba może rozpocząć się nagłym i ostrym bólem pachy, ale o wiele częściej dolegliwości pojawiają się przy posługiwaniu kończyną i przybierają postać kurczów mięśni, szybkiej jej męczliwości oraz uczucia osłabienia i wzmożonego ciężaru (tzw. claudicatio intermitens venosa).
Zazwyczaj pojawia się rozległy obrzęk kończyny i zasinienie skóry (tzw. żylna marmurkowatość skóry). W przypadku choroby trwającej długo obrzęk może być nawet niewielki. Przy uniesieniu kończyny nad poziom głowy rozdęte żyły opróżniają się wolniej niż zdrowej kończyny przeciwstawnej.
O rozmiarach decyduje flebografia, która wykazuje umiejscowienie i stopień uniedrożnienia zajętych żył.
Możliwa składowa zespołu Bark-Ręka, podobnie jak zespół niedokrwienia spowodowany praca młotem (sir. 71).