Obraz3 (138)

Literatura

1. Kalvoda R., Elektroanaliza w ochronie środowiska naturalnego, PWN, Warszawa 1992.

2. Namieśnik J., Łukasik J., Pobieranie próbek środowiskowych do analizy, PWN, Warszawa 1995.

3. Namieśnik J., Jamrógiewicz Z., Fizykochemiczne metody kontroli zanieczyszczeń środowiska, Wyd. Naukowo-Techniczne, Warszawa 1998.

4. Matusiewicz H., Metody przygotowania próbek w analizie śladowej, [w:] Kabata-Pendias A., Szteke B., Problemy jakości analizy śladowej środowiska przyrodniczego, Wyd. Edukacyjne, Warszawa 1998, s. 167--187.

5. Domka F., Chemiczne metody analizy ilościowej, Wyd. Naukowe UAM, Poznań 1994.

6. Starostin L., Witkiewicz Z., Chem. Anal. 39 (1994), s. 263.

2. SPRZĘT LABORATORYJNY

Każde laboratorium analityczne wyposażone jest w typowy sprzęt laboratoryjny, na który składają się przyrządy i naczynia metalowe, szklane, kwarcowe, porcelanowe, jak również z gumy i tworzyw sztucznych.

2.1. Standardowy sprzęt laboratoryjny

W pracowniach analitycznych do wykonywania analiz używane są różnego rodzaju naczynia szklane oraz przyrządy laboratoryjne. Naczynia takie wykonane są ze specjalnego szkła odpornego na działanie odczynników chemicznych, w szczególności stężonych kwasów i zasad, oraz wyższych temperatur i szybkich ich zmian. Najczęściej na ściankach naczyń wykonanych ze szkła widnieje liczba określająca przybliżoną pojemność i znak fabryczny.

Naczynia szklane dzielimy na niemiarowe i miarowe. Krótką ich charakterystykę przedstawiono poniżej.