93763747

8) ochrona środowiska naturalnego, głównie powietrza, wody i gleby;

9) poszukiwanie nowych instrumentów i sposobów działania, odpowiednich do współczesnych zagrożeń i rodzajów ryzyka.

Głębsza analiza wyżej wymienionych funkcji, co było przedmiotem dociekań autora, prowadzi do stwierdzenia, iż polityka w obszarze bezpieczeństwa jest częścią polityki narodowej, regionalnej (grupy państw) i globalnej. Treść polityki bezpieczeństwa zależy przede wszystkim od wielu czynników i uwarunkowań, które mieszczą się w teorii bezpieczeństwa. Z reguły dzieli się je na wewnętrzne i zewnętrzne, obiektywne i subiektywne.

Ponadto ważne znaczenie ma również struktura polityki bezpieczeństwa, zwłaszcza gdy mamy na uwadze wszystkie trzy obszary, tj. narodowy, regionalny i globalny. Przez strukturę polityki bezpieczeństwa rozumie się jej cele, zasady oraz jej kierunki w aspekcie geopolitycznym. Cele polityki bezpieczeństwa zawsze będą zależały od szeregu uwarunkowań i od kryteriów wartościowania. Według wartości znaczeniowej wyróżnia się cele podstawowe (żywotne), główne (ważne w danym okresie) i drugorzędne. Według treści merytorycznej stosuje się typologię wyodrębniającą cele egzystencjalne (bezpieczeństwo, przetrwanie), koegzystencjalne (zaspokajające potrzeby państwa w zakresie jego roli, przynależności i współpracy międzynarodowej) oraz funkcjonalne (odnoszące się do różnych form regulacji, informacji, procedur decyzyjnych i prognostycznych dla osiągania celów głównych.

Według autora - polityka bezpieczeństwa to system wartości państwa (sojuszu) gwarantujący funkcjonowanie ośrodka decyzyjnego rządu, określającego długookresowe cele w różnych, ważnych obszarach.

1.2 Obszar i zakres polityki bezpieczeństwa

Aby przejść do próby wyznaczania obszaru i zakresu polityki bezpieczeństwa przy uwzględnieniu wszystkich uwarunkowań współczesnego świata, należałoby sięgnąć do teoretycznych aspektów polityki. Otóż teoria polityki, jako subdyscyplina politologii, zajmuje się przede wszystkim analizą głównych kategorii politycznych, jakością rządzenia, rozwojem polityki w głównych obszarach, relacjami państwo - władza, rozwiązywaniem problemów z zakresu metapolitologii. Ponadto teoria polityki zajmuje się analizą jakości podejmowanych decyzji, teorią podziału władzy i rozwojem oraz stabilnością systemów politycznych w różnych obszarach państwa.

Można zatem stwierdzić, że proces konstruowania polityki bezpieczeństwa narodowego, regionalnego czy globalnego powinien być poprzedzony sformułowaniem wiodących celów polityki bezpieczeństwa. To zaś wymaga operacjonalizacji głównych celów wyznaczonych przez politykę, dla której punktem odniesienia jest racja stanu i wynikające z niej interesy bezpieczeństwa. Natomiast definiowanie celów głównych powin-