Obraz05 (10)

jednostkami pancernymi. Skoncentrowane ono zostało na niewielkiej przestrzeni, bowiem na odcinku między Pokrzywnicą a Ciepielinem, wynoszącym około 7 km. Pozwoliło to mu uzyskać początkowo niezwykłą siłę przebojową. Natarcie było tak potężne, że marsz. Rokossowski nazwał je „oszałamiającym uderzeniem” ^l2.

Według radzieckich ocen Niemcy na odcinku natarcia ześrodkowali jednostki pancerne liczące blisko 400 wozów bojowych ^,3. Można powiedzieć, że uzyskali jedno z największych nasyceń sprzętu pancernego na jeden kilometr frontu podczas drugiej wojny światowej.

Atakujące siły uzyskały pierwszego dnia duże powodzenie. Już około południa włamały się one w swym pasie natarcia w radziecką obronę na głębokość 4-5 km, osiągając rubież: Ciepielin, Pobyłkowo Duże, Pobyłkowo Małe, Grabina, Trzepowo, na zachód od Pogorzelca, Dzbaniec, Pokrzywnica.

Tymczasem po pierwszym oszołomieniu opór wojsk gen. Batowa już w godzinach popołudniowych wzmógł się i w zasadzie udało się im zastopować niemieckie natarcie. Jedynie 3 DPanc miała jeszcze dalsze powodzenie. Uderzyła ona na południe od Pogorzelca w kierunku Narwi i włamała się aż do szosy biegnącej wzdłuż zachodniego brzegu rzeki z Pułtuska do Serocka. Przyczółek wojsk 65 A został niemalże całkowicie przepołowiony.

W uzyskanym rejonie włamania niemieckie zgrupowanie uderzeniowe próbowało nacierać w dwóch kierunkach, aby zwinąć radziecką obronę: w północnym i południowym. Jednak już wieczorem wojska radzieckie nie tylko powstrzymały te ataki, ale aby opanować sytuację same kontratakowały. Udało się im odzyskać w północnej części niemieckiego włamania miejscowości: Klaski, Mory i Obrę-bek.

W drugim dniu przeciwuderzenia wojska niemieckie podjęły dalsze próby likwidacji przyczółka pułtuskiego. Grupa uderzająca w kierunku południowym uzyskała nieznaczne powodzenie i dotarła do rozwidlenia dróg, 2 km na północ od Serocka. Natomiast siły nacierające w kierunku północnym zostały związane w walkach na rubieży bezimiennego strumyka na północ od Pogorzelca i nie zdołały go przekroczyć. Niemniej jednak Niemcom udało się opanować w rejonie włamania niemalże cały odcinek przebiegającej tu rokadowo szosy, a nawet na niektórych odcinkach odzyskać przedni skraj dawnej pozycji obronnej nad Narwią. Wojska radzieckie wysadziły własny most w rejonie Gąsiorowa (naprzeciw Wierzbicy). Jednocześnie ogień niemieckich czołgów uszkodził kolejny radziecki most w rejonie Stawinogi. Utrudniło to przerzucenie posiłków ze wschodniego brzegu Narwi do walczących wojsk na przyczółku.

6 października wysiłki wojsk niemieckich skierowane były na rozbicie południowej części radzieckiego przyczółka. W toku całodziennych walk siły XX KA przekroczyły także w rejonie między Wierzbicą a południowym skrajem Dzierżenina biegnący nad Narwią odcinek szosy. Z kolei 3 DPanc podjęła próbę

¹¹ K. Rokossowski, op. cit., s. 417. ¹³ P. Batów, op. cit., s. 491.

148