PA270158

cie placka. Ostatni etap — to wysunięcie na zewnątrz cylindra wewnętrznego i usunięcie placka ręcznie lub sprężonym powietrzem. Filtry posiadają powierzchnię filtracyjną o wymiarach od dziesiątych części metra kwadratowego w filtrach laboratoryjnych do ok. 6 m² w filtrach zautomatyzowanych; grubość placka wynosi 25—65 mm, ciśnienie natomiast do 1,5 MPa. Są one stosowane do filtracji zawiesin o stężeniu >20% zawierających barwniki, kaolin, gips, dwutlenek tytanu i itp.

Zawiesina

ak?

im

'tir 'IM'

->

Placek

filtracyjny

Rys. 12.10. Prasa taśmowa, wyżymająca; I — bębny napędowe, 2 — taśma filtracyjna

W prasach taśmowych, tzw. wyżymających (rys. 12.10) filtracja biegnie w sposób ciągły i stanowi kombinację tzw. odsiączania grawitacyjnego i ściskania mechanicznego zagęszczanej zawiesiny, w komorze o zmiennym przekroju. Filtr zawiera dwie pochylone do pionu taśmy filtracyjne, opięte na bębnach i wprawiane przez nie w ruch w kierunku do dołu. W trakcie przesuwania się w dół zachodzi filtracja i zagęszczanie zawiesiny; tworzący się placek jest ściskany ciśnieniem do 0,25 MPa, do momentu wyładowania na dole filtru. Filtry są stosowane do odwadniania celulozy, szlamów ceramicznych, węgla i itp.

Filtr bębnowy próżniowy (rys. 12.11) stanowi perforowany bęben usytuowany poziomo, podzielony na komory i sekcje w liczbie 4—30 i zanurzony w wannie (korycie) z zawiesiną. Bęben jest obciągnięty tkaniną filtracyjną i obraca się wraz z pustym wałem osadzonym w dwóch łożyskach ślizgowych, przymocowanych do podstawy filtru. Napęd poprzez przekładnię zębatą następuje z jednego końca wału, z drugiej strony natomiast wał jest zakończony głowicą w której znajdują się otwory połączone przewodami poprzez pusty wał z odpowiednimi komorami. Głowica ruchoma styka się z głowicą nieruchomą przymocowaną do podstawy, konstrukcji nośnej filtru. Powierzchnia kontaktu głowic jest szlifowana i zapewnia szczelność połączenia. Głowica nieruchoma posiada kilka wycięć w kształcie łuków, podłączonych do źródła próżni i jedno lub dwa z powietrzem sprężonym. Cplem zapobieżenia sedymentacji cząstek zawiesiny w wannie (korycie) jest ona mieszana, mieszadłem ramieniowo-wahliwym. W trakcie obrotu bębna z prędkością do 60 obr/h, na powierzchni tkaniny gromadzi się placek filtracyjny. Po wynurzeniu się bębna z zawiesiny, dzięki połączeniu z próżnią, następuje dalsze odwadnianie osadu, mycie osadu (jeśli jest to konieczne) i odwadnianie przez ściskanie specjalnymi walkami. W ostatniej fazie następuje przedmuch tkaniny i osadu sprężonym powietrzem, co ułatwia zbieranie osadu nożem i jednocześnie jest oczyszczana tkanina. Sposób zbierania placka zależy od postaci osadu; osady bezpostaciowe, typu past, są odbierane po przejściu taśmy

przez podgrzewany bęben, gdzie po wysuszeniu, podczas zmiany kierunku taśmy, osad kruszy się i odpada z tkaniny. Filtrat, odciągany z poszczególnych sekcji bębna przewodami próżni, zbiera się w zbiorniku, umieszczonym przed pompą próżniową. Średnica bębnów filtracyjnych wynosi 0,4-3 m, długość 0,35-2,5 m, powierzchnia filtracyjna 0,5-20 m‘. W celu formowania jednorodnego placka i usuwania go wtedy, gdy ma minimalną grubość, a także właściwego przedmuchiwania sprężonym powietrzem, filtr powinien posiadać jak największą liczbę komór oraz krótkie rury do przepływu filtratu. Wymienione warunki zapewniają nieduży spadek ciśnienia i duży przepływ filtratu. W filtrach bębnowych próżniowych zamiast klasycznej tkaniny są stosowane również membrany [2],. [3], Redukuje to praktycznie do zera zasysanie powietrza przez filtr i zapewnia całkowicie czysty filtrat. Zakres stosowania filtrów bębnowych próżniowych jest najbardziej uniwersalny; są one stosowane do filtrowania stosunkowo dużych strumieni objętości zawiesin, przy znacznym ich stężeniu, gdy istnieje konieczność otrzymania dobrze wymytego i wysuszonego osadu i klarownego przesączu. Filtry bębnowe próżniowe są stosowane w przemyśle chemicznym, przetwórstwie tworzyw sztucznych i gumy, oczyszczaniu ścieków, wód przemysłowych itp.

I

Rys. 12.11. Filtr bębnowy próżniowy: 1 - bęben perforowany, 2 - głowica rozdzielcza, 3 — taśma filtracyjna, 4 - skrobali, 5 — mieszadło

I

i

i

Filtry bębnowe ciśnieniowe różnią się od próżniowych tym, że bęben jest umieszczony w obudowie zamkniętej, w której panuje ciśnienie 0,3-0,4 MPa. Pod działaniem tego ciśnienia wywieranego na powierzchnię zawiesiny ciecz przepływa przez przegrodę filtracyjną, a następnie przewodami umieszczonymi w pustym obrotowym wale, poprzez głowicę, wypływa na zewnątrz filtru. Osad natomiast gromadzi się na tkaninie i po myciu jest podsuszany na ogrzewanym bębnie napinającym, po czym, podcząs zmiany kiemnku taśmy, spada kawałkami do przenośnika ślimakowego i jest odprowadzany na zewnątrz obudowy. Budowa filtrów bębnowych ciśnieniowych jest bardziej złożona i mają one mniejsze zastosowanie.