OMiUP t2 Gorski"0

Rys. 6.45. Regulacja stopniowa z „dopychaniem"-

1 — zbiornik, 2 — pompa główna, 3 — pompa dopychająca, 4 — zawór zwrotny, 5 — zawór bezpieczeństwa, 6 — rozdzielacz, 7 — dolot oleju do części wykonawczej układu

Rysunek 6.45 przedstawia inną wersję regulaq'i stopniowej. Układ taki stosuje się wtedy, gdy element wykonawczy wykonuje szybki ruch przy umiarkowanym ciśnieniu, a w końcowej fazie następuje tzw. „dopychanie" i podtrzymywanie pozycji krańcowej przy wyższym ciśnieniu. Realizowane jest to przez dwie pompy — główną 2 o dużej wydajności i niższym ciśnieniu roboczym, oraz dopychającą 3, o małej wydajności i wysokim ciśnieniu. W pierwszej fazie, do gałęzi roboczej obiegu 7 podają czynnik obie pompy. Wzrost ciśnienia roboczego w fazie dopychania spowoduje przestawienie rozdzielacza 6 i skierowanie wydajności pompy głównej do zlewu. Do odbiornika tłoczy wówczas tylko pompa dopychająca. W tym czasie zawór zwrotny 4 uniemożliwia upływ oleju z gałęzi roboczej do zlewu. Nastawa zaworu bezpieczeństwa 5 określa maksymalne ciśnienie robocze w obiegu. Spadek ciśnienia w gałęzi roboczej spowoduje, poprzez działanie sprężyny, powrót rozdzielacza do pozycji jak na rysunku i odbiornik będzie znów dysponował większą prędkością ruchu. Układ taki pozwala na oszczędność energii, gdyż pompa główna pracując do zlewu pobiera znacznie mniejszą moc napędową. Moment przestawienia pracy układu z ruchu szybkiego na „dopychanie" reguluje się napięciem sprężyny rozdzielacza 6.

220