płazy I (18)

Śliz

Noemacheilus bnrbntulus, A Osiąga długość 15 cni.

Podobnie jak inne gatunki rodziny piskorzowatych (cała ta rodzina jest ii nas pod ochrona) ślizy maja ciało wydłużone, walcowate i nagie. Spotykane sa w miejscach o wartkim prądzie wody - górskich potokach, płytkich rzeczkach i w zbiornikach zaporowych w pobliżu dopływów. Odżywiają się drobnymi bezkręgowcami i roślinami wodnymi. Śliz żeruje na dnie, głównie noc.i. Tarło odbywa od marca do maja nad piaszczystym bądź kamienistym dnem. Ślizy stanowią bardzo ważne ogniwo łańcucha pokarmowego w zbiornikach wodnych, gdyż służą za pokarm innym rybom.

Pomimo togo, że ślizy sq stosunkowo niewrażliwe na zanieczyszczenie wód, jest ich coraz mniej. Dawniej ślizy były cenione i często <xllawiane z powodu znakomitego mięsa.

Piskorz

Misgurnus fossilis, B

Jest największym gatunkiem z rodziny piskorzowatych. Zwykle piskorze osiągają długość 20-25 cm {rekordziści ok. 35 cm). W odróżnieniu od ślizów piskorze preferują wody wolno płynące lub stojące. Można je również spotkać w miejscach o niewielkiej ilości tlenu w wodzie, a w skrajnych sytuacjach potrafią przetrwać nawet w mule. Często oddychają powietrzem atmosferycznym, które przepuszczają przez jelito.

Piskorze sq rybami o nocnym trybie życia. Żywi.j się drobnymi bezkręgowcami larwami i jajami owadów, mięczakami, robakami itp. Tarło odbywają zwykle w maju, na płyciznach i mokradłach wśród roślin wodnych. Młode larwy maja charakterystyczne, zewnętrzne skrzela w formie włóknistych wyrostków. Dzięki tym dodatkowym narządom mogą przetrwać nawet w najbardziej niekorzystnych warunkach tlenowych. Skrzeki zewnętrzne znikają im po kilku dniach, gdy narybek zaczyna samodzielnie żerować.

Dawniej piskorze występowały w całej Polsce dość pospolicie, obecnie sa rybami rzadko spotykanymi. W miejscach liczniejszego występowania sa. niestety, często używane przez wędkarzy jako przynęta na ryby drapieżne, szczególnie na szczupaka.

i

Larwa piskorza

vsnmMi mdi

41