Osiaga długość lm i masę ciała do 5 kg. Występuje w morzu, rozmnaża się jednak w rzekach, lest jedynym przedstawicielem minogów w Polsce, które pasożytują na zdrowych rybac h. Przysysajac się do nich, odżywiają się ich krwią. Rozród minogów odbywa się na wiosnę, zwykle przy ujściu rzek. Samice wygrzebują jamę o długości ok. 2 m i szerokości 1 m, do której składają ogromne ilości jaj. 7 jaj wylęgają się larwy, które żyją w niulistym dnie rzek, odżywiając się planktonem. W rzekach przebywają od 2 do 5 lat. a następnie wędrują do morza. Po .ł-4 lalach życia w morzu osiagaja dojrzałość płciowa i przemieszczają się do rzek na tarliska. Minogi morskie żyją do 10 lat.
Długość ciała do 40 cm. Podobnie jak poprzedni gatunek występuje w morzu, a tarło odbywa w rzekach. Dorosłe osobniki w czasie wędrówki na tarło nie przyjmują pokarmu; układ pokarmowy ulega zanikowi, a pierwotnie ostre ząbki stępiają się. Po tarle, jak w iększość minogów, gi-na z wyczerpania. W Polsce minogi rzeczne sa dość często odławiane ze względu na ich smaczne mięso. Należy jednak pamiętać, żc w stadium rozwoju larwalnego w rzekach podlegają ochronie gatunkowej. Minóg rzeczny jest jedynym przedstawicielem minogów w Polsce, które można odławiać (tylko w morzu).
Ten najmniejszy przedstawiciel minogów w Polsce (długość ciała 10--15 cmi występuje wyłącznie w wodach słodkich.'Odżywia sie tylko w stadium larwalnym - drobnymi organizmami i resztkami organicznymi. Dorosłe, dojrzale płciowo osobniki nie pobierają pokarmu.
Minogi strumieniowe żyją tylko w bardzo czystych rzekach i potokach. W Polsce sfjotykane s<i bardzo rzadko.
Długość do ok. 20 c m. Podobnie jak poprzedni gatunek całe życie spędza w rzekach. Nie odbywa wędrówek. Żyje we wschodniej części zlewiska Dunaju. W Polsce spotykany niezwykle rzadko w Czarnej Orawie i Piekielniku.
?*&]}** m
D
25