ang. sea lamptey, norw. havnirje
Minóg morski — Petromyzon marinus L., 1758
niem. meemeunauge, mszp
■1
Kluczowe cechy diagnostyczne:
. ciało węgorzowate, nagie, pokryte śluzem; otwór gębowy dolnv m-. wszystkie zęby na tarczy gębowej ostre, mocne, tworzą układ i V'/
• płytka gębowa przednia (górnowargowa) z dużym dwuwipl^ (rys' 15);
gębowa tylna (dolnowargowa) wygięta łukowato z 6-10 zębem' P^ka
. po obu stronach otworu gębowego cztery pary dwustoztowJrl, ^ wewnętrznych, zęby tarczowe górne i dolne o jednym a h ęb0vv war90wYCh
szeregi; na płytce językowej poprzecznej (do^nojęzykowen'ra7m°ne kol,sc,e w hczne ząbków, a na 2 płytkach językowych podłużnych (górnoięzykowycm ST?? J6St 15
• pory skrzelowe (7 par) położone blisko siebie (2)- V 0 ych^ ~ od 12 d° 14;
' rPierzejo Ir"6 °d Sieb'e °dd2iel°ne' z «*** -n* jest
• występuje fałd ogonowy (4); u samic po metamorfozie z* ^
szczególnie wyraźnie widoczny jest odbytowy fałd płetwowy (5v otworem płciowym
• liczba miomerów: 67—74; 1 K
• ^s^bSS'wSj'n0brUnatny' marmurk0wany (u osob"'tów powyżej 45 cm), boki
Rozsiedlenie. Na półkuli północnej po obu stronach Atlantyku. W Europie od Islandii po M. Śródziemne, w Ameryce Północnej od Labradoru po Florydę. Nieliczny u wybrzeży polskich, wchodzi na tarło do rzek zachodniopomorskich, Odry i Wisły.
Biologia gatunku:
o anadromiczny, przybrzeżny (do 20—30 m głębokości w morzu), na tarło wchodzi do rzek;
o pasożytuje na dorszach, śledziach, łososiach
1 trociach wędrownych;
o wędruje nocą w górę rzek na piaszczyste lub żwirowato — kamieniste, dość płytkie tarliska, trą się przy temperaturze wody 4—4,5°C, w kwietniu—maju; po tarle najpierw samice, a potem samce spływają do morza i giną;
o larwy (ślepice) wykluwają się po około
2 tygodniach, po kilku dniach spływają w dół rzeki, żyją 4—5 lat w mulistym dnie, żywiąc się szczątkami zwierzęcymi i roślinnymi;
o wiosną po metamorfozie trwającej od jesieni, spływają do morza i rozpoczynają pasożytniczy okres życia;
o osiąga 120 cm długości, 2,5 kg masy, żyje
9 lat.
Znaczenie gospodarcze i ochrona 7iadany okazjonalnie. Mięso
1. Gatunek konsumpcyjny, jednak beż ^^Tnatyćhm.ast wykrwaw^ ^">ewa bardzo tłuste (12-16%), trudno strawne (na e;TM ^ ^ d0 s0len,a . marynat. Prz
staje się łykowate, o sPecyf'“nv dyj us2kadza ryby z,apane "hf'?e całkowitą ochroną, rybaków uważany za szkodnika, gdy wvainiec»e, larwy objęte
2. W Polsce gatunek rzadki i narażony
Zakaz połowów wędkarskich.
51