bezkręgowce I (9)

Biegacz wypukły

Carabus convexus, A

Ten nieduży (długości 15-18 mm) chrząszcz wyróżnia się spośród innych biegaczy najbardziej krepa budowa ciała. Łatwo go odróżnić od innych gatunków po wyraźnie zaokrąglonych końcach pokryw. Występuję w całym kraju, najczęściej w rejonach górskich. Preferuje stanowiska ciepłe i suche, m. in. wrzosowiska. Poluje na różnego rodzaju owady i inne bezkręgowce; żywi się także padlina. Jego larwy sq bardzo ruchliwe i drapieżne.

Carabus linnaei, B

Jest średniej wielkości biegaczem (16-22 mm) zamieszkującym głównie środowiska wilgotne. Ciało ma dość wąskie, co ułatwia mu polowanie na ślimaki (wsuwa się do muszli). Nie gardzi również innym pokarmem, takim jak dżdżownice, małe owady, pająki itp. W Polsce występuje na terenach górskich i podgórskich.

Carabus ulrichi, C

Należy do większych biegaczy (22-30 mm). Występuje na terenach otwartych, takich jak pola, laki, nieużytki, polany śródleśne itp. W Polsce jest dość rzadko spotykany; częściej w południowej części kraju. Prowadzi nocny tryb życia. W ciągu dnia ukrywa się pod kamieniami, liśćmi i w wierzchnich warstwach gleby.

Carabus obsoletus, D

Niezwykle rzadko spotykany gatunek biegacza, wielkością zbliżony do poprzedniego chrząszcza. Występuje na terenach górskich i podgórskich. W dzień ukrywa się p<xJ pniakami i kamieniami. Nocą poluje na ślimaki i inne niewielkie bezkręgowce. Jest bardzo żarłoczny -dzienne zapotrzebowanie na pokarm zwykle przekracza jego ciężar, niekiedy nawet kilkakrotnie.

23