bezkręgowce I (27)

Trzmiel łąkowy (leśny)

Bombus pratorum, A

Jedoń z mniejszych gatunków trzmieli. Wyróżnia się dwiema żółtawymi przepaskami i czerwono owłosionym końcem ciała. Matki pojawiaja się już na początku marca, co jest dość rzadko spotykane u innych gatunków.

Trzmiel lakowy występuje dość: pospolicie. W jego gniazdach nierzadko znajduje się ponad 200 osobników. Wczesna wiosna zbiera pyłek z kwitnących wierzb, później spotykany jest na porzeczkach, malinach, ostach itp. (wykazany jest na ponad 200 gatunkach kwitnących roślin).

Trzmiel żółty Bombus muscorum, B

Ciało samicy ma długość 17-19 mm, robotnicy 10-Ib mm, samca 13-15 mm. jest to jedyny gatunek trzmiela w Polsce całkowicie żółtawo owłosiony. Spotykany na terenie całej Polski, lecz niezbyt licznie. W górach występuje bardzo rzadko. Preferuje tereny otwarte (łąki. |>o-la, polany). Gniazda zakłada na ziemi pomiędzy trawami, mchami itp., co wyróżnia go od innych gatunków, które zwykłe zakładaj.) gniazda w norkach pod ziemia.

Trzmiel ozdobny

Bombus distinguendus, C

Trochę większy od trzmiela żółtego. Futerko ma rdzawożóhe, tylko pomiędzy skrzydłami występuje czarna tarczka. Spód ciała i koniec odwłoka ma jaśniej żółtawo owłosiony. Matki po przezimowaniu zakładają gniazda w kwietniu, pierwsze robotnice wylęgają się w czerwcu, a samce dopiero w lipcu. W gniazdach jest zwykle mniej niż 100 osobników.

Jest to gatunek terenów otwartych, polnych, z roślinnością motylkowata. Gniazda zakłada w opuszczonych mysich norach. W Polsce spotykany jest na całym obszarze, poza lasami, aż do podnóża Tatr. Na polach koniczyny stanowi ok. 1 proc. wszystkich trzmieli, a więc jest dość rzadko spotykany. Podobnie ubarwione sa: trzmiel grzbieto-plamy {Bombus maculidorsis) i trzmiel stepowy (Bombus laesus).

WuibJl&u &WJJJ

59