Refraktor składa się z obiektywu, najczęściej achromatycznego. tzn. takiego, który koryguje aberrację chromatyczną dla światła czerwonego i niebieskiego, oraz okularu (również achromatycznego). Na ogól jako obiektyw stosowany jest dublet sklejony z dwóch soczewek o różnych współczynnikach załamania. Jedna wykonana jest ze szkła flintowego (o współczynniku załamania od 1,55 do 1.9). druga - z kronowego (o współczynniku załamania od 1,45 do 1,6). 'typowy dublet achromatyczny pokazano na rys. 11.
oś optyczna
Rys. 11. 'typowy dublet achromatyczny.
Stosuje się też tryplety, czyli układy trzech soczewek (rys. 12). Obiektywy takie cechuje dobre odwzorowanie obrazu w całym polu widzenia oraz dobra korekcja aberracji chromatycznej. Z tych powodów tryplety stosowane są głównie w astrografach (teleskopach przeznaczonych wyłącznie do fotografowania nieba). Jeden z takich astrografów (Drapera) znajduje się w Obserwatorium Astronomicznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Piwnicach koło Ibrunia.
Rys. 12. Tryplet: układ trzech soczewek.
Padając na granicę dwóch ośrodków (np. na powierzchnię szklaną), światło ulega częściowemu odbiciu (rys. 13). tym samym jest go mniej.
Aby zminimalizować stratę światła przechodzącego przez obiektyw, pokrywa się powierzchnie wszystkich soczewek warstwami przeciwodblaskowymi. Powłoki przeciwodblaskowe stosowane są od dawna w obiektywach fotograficznych; zmniejszają one straty światła przechodzącego przez obiektyw (rys. 14).
Obiektywy o takich powłokach mają oznaczenie MC (od angielskiego mulli<oating) lub SMC (super mulli-coalingsą to obiektywy z wielowarstwowymi powłokami przeciwodblaskowymi).
Obecnie coraz większą popularnością cieszą się refraktóry z obiektywami apochroma-tycznymi (niedostępne na naszym rynku). Charakteryzują się doskonałą jakością obrazu, korygując aberrację chromatyczną nie tylko dla światła czerwonego i niebieskiego, ale także dla fal zielonych (maksimum czułości oka); noszą one oznaczenie A PO (od angiel-