s 13

13

AgCl + 2 NH₃ = [Ag(NH₃)₂]CI [Ag(NH₃)₂]Cl + 2 HN0₃ = AgCl i + 2 NH₄N0₃ Osad AgCl pod wpływem światła dziennego szybko ulega rozkładowi polegającemu na wydzieleniu metalicznego srebra.

2 AgCl = 2 Ag 4- + Cl₂ T

Wykonanie analizy

Do próbki badanego roztworu dodać kilka kropli roztworu NaCl. Po ewentualnym wytrąceniu osadu AgCl roztworzyć go, dodając do probówki kilka cm³ wody amoniakalnej. Osad ponownie wytrącić przez dodanie do tej samej probówki HN0₃. Zaobserwować stopniowe ciemnienie osadu na świetle dziennym.

KATION MIEDZI(II) Cu²*

Miedź jest metalem o różowym zabarwieniu, kowalnym, ciągliwym, dobrze przewodzącym ciepło i prąd elektryczny. Jako metal szlachetny nie roztwarza się w kwasach nieutleniających. Dobrze roztwarza się w kwasach utleniających, np. azotowym lub siarkowym:

3 Cu + 8 HN0₃ = 3 Cu(N0₃)₂ + 2 NO T + 4 H_zO Cu + 2 H₂S0₄ = CuS0₄ + S0₂ T + 2 H₂0

Miedź tworzy dwa szeregi związków: miedziawe, zawierające jon miedzi(I) Cu’, oraz miedziowe, zawierające jon miedzi(II) Cu²*. Związki miedzi(I) są stosunkowo nietrwałe i łatwo ulegają utlenieniu, przechodząc w związki miedzi(II). Uwodniony kation miedzi(II) posiada barwę jasnoniebieską. W celu identyfikacji kationu Cu²* przeprowadzamy reakcję z wodnym roztworem amoniaku:

Cu²* + 4 NH₃ = [Cu(NH₃)₄]²*

Powstały kompleksowy kation tetraaminamiedzi(Il) ma intensywnie niebieską (granatową) barwę. Inna charakterystyczna reakcja polega na wykorzystaniu utleniających właściwości jonu Cu²*. W środowisku obojętnym lub słabo kwaśnym jony te utleniają jony jodkowe do wolnego jodu. Miedź wytrąca się w postaci białego osadu jodku miedzi(I):

2 Cu²* + 4 l" = 2 Cul 4- +1₂

Obecność jodu wykrywamy za pomocą skrobi. Sole miedzi(II) utleniają także tiosiarczany do czterotionianu, a same ulegają redukcji do soli miedzi(l). Jeśli roztwór zawiera nadmiar tiosiarczanu, to powstaje wówczas bezbarwny kompleksowy anion - tiosiarczanomiedzian(l)

2 Na₂S₂0₃ + 2 CuS0₄ = Na₂S0₄ + Cu₂S0₄ + Na₂S₄0₆ 2 Na₂S₂0₃ + Cu₂S0₄ = 2 Na[CuS₂0₃] + Na₂S0₄ Reakcję tę prowadzimy celem „maskowania” miedzi, chcąc w jej obecności wykryć kation Co“*. Wykonanie analizy

1)    Do próbki badanego roztworu dodajemy kilka cm³ wody amoniakalnej. W przypadku obecności miedzi(II) pojawia się intensywnie granatowe zabarwienie roztworu.

2)    Do próbki badanego roztworu dodajemy około I cm³ roztworu jodku potasu. Powstaje biały osad zabarwiony jodem na kolor żółtobrązowy. Po dodaniu kropli roztworu skrobi roztwór zabarwia się na granatowo.